Bron: Spellenlab
'Rapidcroc': het woord zelf zegt het al: het gaat hier om snelheid en krokodillen. Speurders gaan op zoek naar de krokodil die een misdaad heeft gepleegd. Aan de hand van 10 kaarten worden vijf kenmerken van een krokodil bekend gemaakt: de kleur, het geslacht, hoed of geen hoed, bril of geen bril, dikke of dunne krokodil. De andere 36 kaarten (waarvan 32 met allerlei verschillende krokodillen en 4 nijlpaarden) worden in een vierkant van 6 op 6 op tafel gelegd. Alle krokodillen hebben andere eigenschappen, waardoor bij het combineren van de kenmerkenkaarten telkens een andere krokodil aan de eigenschappen voldoet.
Van zodra de eigenschappen in de 'politiecomputer' (de kaarten dus) bekend zijn, kunnen de speurders aan het werk om de dader van de misdaad te vatten. Ze zoeken zo snel mogelijk de krokodil die voldoet aan alle eigenschappen. Deze krokodil wijst echter naar een andere krokodil, die op zijn beurt weer naar een andere wijst. Dit gaat zo door tot een krokodil buiten het vierkant van de 36 kaarten wijst, terugwijst naar een vorige krokodil, of een nijlpaard aanwijst.
Indien een kroko buiten het kader wijst, is hijzelf de dader. Wijst een kroko terug naar een krokodil die al aangewezen werd, dan is degene die voor de tweede keer aangewezen wordt, de dader. Komt de wijzende vinger uiteindelijk bij een nijlpaard terecht dat zegt 'Ze liegen allemaal!', dan is de eerste krokodil (die voldoet aan alle kenmerken van de politiecomputer) toch de uiteindelijke dader.
Het spel is een leuke combinatie van observatie en snelheid. De tekeningen zijn erg grappig en doordat de illustraties krokodillen zijn i.p.v. mensen is het toch wel iets speciaal. De krokodillen kregen allemaal een grappige naam en er werd ook op details gelet bij de tekeningen. In het spelregelboekje werden nog enkele varianten aangebracht om het spel iets moeilijker of makkelijker te maken. Ook deze varianten voelen aangenaam aan om te spelen.
Het enige nadeel is wanneer er spelers aan de overkant van de tafel zitten en dus omgekeerd moeten kijken. Het zijn natuurlijk wel slechts tekeningen die moeten bekeken worden en geen woorden, maar toch is het kijken moeilijker dan wanneer alle spelers in dezelfde richting kijken. Eén van de spelvarianten biedt hier wel een oplossing voor, maar deze variant is dan weer moeilijker voor jongere spelers.