Burg der 1000 Spiegel 2009

Heb je ooit het verhaal gehoord van de vriendelijke vampier Victor die in een heel groot kasteel woont en voortdurend vergeet waar hij dingen achter gelaten heeft? Gelukkig zijn er heel veel spiegels die hem in staat stellen om voorwerpen terug te vinden zonder door alle kamers te moeten heenlopen.
De speeldoos vormt een kasteel met aan elke zijde drie vensters. Eén venster staat open waardoor je daar naar binnen kunt kijken. Voor de andere vensters wordt een vensterkaart geschoven waarop eventjes een voorwerp (helm, kroon, boek...) te zien is. Iedereen moet goed onthouden voor welk venster welk voorwerp verstopt zit. Vervolgens worden vier spiegels geplaatst. Elke spiegel zit in een hoek van 45° in de vloer.
Om beurt verwisselen de spelers aan beurt twee buitenramen naar keuze, gooien de dobbelsteen en verplaatsen Victor rondom het wandelpad. De plaats waar Victor eindigt bepaalt welk voorwerp de speler met behulp van de spiegels moeten proberen te zien. De speler mag maximaal drie spiegels verplaatsen en probeert vanuit het open vensterluik door het correct plaatsen van spiegels het gezochte voorwerp te zien (vooropgesteld dat de speler aan beurt nog weet voor welk buitenraam dat voorwerp staat...).
Vooraleer de speler echter gaat controleren of hij zijn spiegels correct geplaatst heeft, mogen de medespelers nu aanduiden of hij het gezochte voorwerp wel of niet zal zien (met een soort stemkaartje).
Indien het gezochte voorwerp niet te zien is, komt de volgende speler aan de beurt. Als het correcte voorwerp wel zichtbaar wordt dan krijgt de speler een vampierenbloeddruppeltje. Vervolgens moet hij ook nog eens de vensterkaart waarop dat voorwerp zou staan uit het kasteel schuiven. Als dit ook correct uitgevoerd wordt, krijgt de speler nog een vampierenbloeddruppeltje. Pas echter op: op één vensterkaart staat knoflook. Als de speler die uitschuift, moet hij een vampierenbloeddruppeltje terug afgeven. Alle medespelers die correct ingeschat hebben dat het juiste voorwerp zichtbaar zou zijn door de spiegelgangen ontvangen ook een vampierenbloeddruppeltje.
Er wordt gespeeld totdat iemand een vooraf bepaald aantal vampierenbloeddruppeltjes verzameld heeft en daardoor het spel wint.
Commentaar
Dit spel fascineert kinderen (en volwassenen). Het spiegelsysteem werkt verbazend goed. De bovenste laag van het kasteel heeft twee zijden: één met spiegelhulplijnen en eentje zonder. Die hulplijnen duiden aan hoe een lichtstraal zal teruggekaatst worden indien deze uit een bepaalde richting komt. Alle spelers zijn bij elke fase actief. Ofwel manipuleer je de spiegels ofwel schat je in of de speler aan beurt wel correct aan het werken is. Bij een eerste partij merk je dat kinderen elkaar spontaan goede tips geven... Dat leren ze later wel af.
Niet alle kinderen houden echter van dit spel. Er zijn er die nog net niet oud genoeg zijn om dat spiegelsysteem te begrijpen. Voor hen is dit een kasteel een groot wonder. Kinderen vanaf 8 jaar begrijpen de fysica achter dit spelsysteem beter. Ook niet alle volwassenen komen er graag voor uit dat het onthouden van 11 voorwerpen die dan nog elke ronde van plaats verwisselen, voor hen net te moeilijk geworden is:-).
Dit spiegelspel fascineert de ene, is niet onder controle te krijgen voor te jonge spelers, maar mag toch een geslaagde variant genoemd worden binnen het genre geheugenspellen. Het zal echter geen topper worden zoals Jakkiebak of Spokentrap.