Bron: Spellenlab
Deze junior versie bevat 36 grote en stevige landschapstegels. Daarop staan stukken van een weg, vijvers, stadsdelen en huizen. Op bijna elke tegel staan bovendien één of twee kinderen in de kleuren rood, groen, geel of blauw getekend. En die kinderen spelen een belangrijke rol.
Alle tegels worden bij de start verdekt in meerdere stapels ter beschikking geplaatst. Eén tegel wordt omgedraaid en geldt als starttegel. Om beurt draait elke speler een nieuwe tegel om en legt die (net zoals in het basisspel) aan. Kan de speler een weg afsluiten dan controleren alle spelers of er kinderen van hun kleur op die weg staan. Voor elk kind mag de betrokken speler een eigen pion plaatsen.
Wie als eerste alle 8 eigen pionnen kan plaatsen, wint het spel.
Zoals je merkt werd het basisspel sterk vereenvoudigd. Niet alle illustraties zijn echter duidelijk. Eén derde van de tegels tonen stadsdelen waarin de wegen gewoon doorlopen. Het is niet meteen duidelijk of die stadsdelen effectief de wegen ook afsluiten. Want als ze gewoon doorlopen dan is dit spelconcept te moeilijk voor kleuters vanaf 4 jaar. En als ze niet doorlopen dan zijn ze op zijn minst erg verwarrend getekend. Het is trouwens leuk om te vermelden dat in de Nederlandstalige editie van 999 Games (die enkele maanden later geproduceerd werd) deze probleemtegels volledig hertekend werden zodat heel goed vast te stellen is dat deze wegen effectief stoppen aan de groepen huizen en stadsdelen.
Ook de vijver zorgt voor wat verwarring. Sluiten deze de wegen ook af? Dit wordt niet in de spelregels beschreven, maar je voelt aan dat deze wel de wegen afsluiten.
Het spel kan vlot gespeeld worden indien de jonge spelers weten dat de bewuste 12 tegels afsluiters zijn. Je kan dit afspreken of je kan deze tegels eventueel een beetje bijwerken. Maar dat is toch wel heel jammer voor deze firma.