Pictureka! 2008

Pictureka is een heruitgave van Project X, een spel dat in 2005 bij de auteur zelf in eigen beheer verscheen.
Het bevat net dezelfde dubbelzijdige speelborden en het aantal opdrachtkaarten is ongeveer gehalveerd en ook wat gewijzigd.
Negen dubbelzijdige speelborden tonen allerlei illustraties lekker chaotisch door elkaar. 55 opdrachtkaarten bevatten ofwel een tekst of een illustratie. De 9 speelborden plaats je in een 3x3 raster (zodat je bij elke partij een heel ander speelbord verkrijgt). De opdrachtkaarten worden in drie stapels gemengd (volgens kleur van de rugzijde) en verdekt op tafel geplaatst.
Wie aan de beurt komt, gooit eerste de kleurendobbelsteen. Deze bepaalt van welke stapel je een opdrachtkaart moet nemen.
GROEN: persoonlijk. Je staat er alleen voor!
Lees één van de drie opdrachten voor en gooi met de stippendobbelsteen. Deze bepaalt hoeveel voorwerpen je van de vereiste categorie moet vinden binnen de zandlopertijd. Zo moet je b.v. 4 stukken fuit zoeken of 2 meubels of 3 dingen die een dokter gebruikt...
Soms beveelt de opdrachtkaart dat je bepaalde stukken van het speelbord eerst moet verplaatsen, omwisselen of omkeren.
ROOD: bij opbod
Lees één van de drie opdrachten voor en alle spelers zoeken nu hoeveel dingen op het grote speelbord overeenkomen met de opdracht. De spelers bieden om beurt tegen elkaar op. Zo moet b.v. gezocht worden naar dingen die je eet of naar snoep. Wie niet hoger dan de vorige speler kan bieden, stopt. Wie het hoogst aantal objecten biedt, moet nu tegen de zandloper die effectief aanduiden en benoemen.
BLAUW: vind het als eerste
Nu doet iedereen mee. Je moet gewoon de snelste zijn. De blauwe opdrachtkaarten tonen een welbepaalde zwart-wit tekening die gezocht moet worden.
Iedereen die succesvol een opdracht vervult, krijgt de opdrachtkaart. Wie als eerste 6 kaarten verzamelt, wint het spel.
Pictureka bekoort en is zeker met grotere groepen een uitdagend en onderhoudend spel. Het speelbord ziet er telkens anders uit en wordt tijdens het spel een flink aantal keer gewijzigd waardoor spelers voortdurend geconcentreerd aan tafel blijven zitten.
Alle tekeningen staan lekker chaotisch door elkaar en hebben zoveel details dat je echt moet oppassen om b.v. geen vrouw met een baard aan te wijzen als naar een man met baard gezocht wordt.
Deze Belgische auteur heeft een knap spel bedacht dat ook binnen het taalonderwijs (woordenschat, visual search) zijn plaats mag opeisen.
Het enige verschil met de oorspronkelijke versie is het verminderd aantal opdrachtkaarten. Maar doordat de rode en groene kaarten nu elk drie opdrachten bevatten, verschilt er eigenlijk niet zoveel. Vermoedelijk is die ingreep gebeurd om druktechnische redenen (en ook wat kostenbesparend).