Bron: Spellenlab
Ook Reiner Knizia heeft met dit doosje nu een creatie bij Zoch. Het sluit zelfs naadloos aan bij het opvallende huisthema van hoenders en wormen. Dat dit thema in geen geval in het oorspronkelijke idee van de auteur voorkwam, zal niemand verbazen want dit dobbelspel kan zowaar in elk mogelijk jasje gestopt worden. Toch moeten we meegeven dat beiden - thema en mechanisme - aardig met elkaar kunnen opschieten.
Centraal op tafel liggen bij het begin 16 opeenvolgende getalstenen met daarop de getallen 21 t.e.m. 36. Op de vier laagste stenen staat telkens één "braadworm" afgebeeld, op de vier hoogste daarentegen staan er vier. De tussenliggende stenen hebben er respectievelijk twee of drie. De speler die op het eind de meeste "braadwormen" op zijn bord heeft liggen, is de winnaar.
Om de beurt dobbelen de spelers met de acht dobbelstenen. Elke dobbelsteen toont één braadworm en heeft vijf kanten met stippen (één tot vijf). Bij elke beurt probeert een speler een som van 21 tot 36 bij elkaar te dobbelen. Na elke worp kiest een speler een andere (!) dobbelsteenkant en legt alle (!) overeenkomstige kanten opzij. Een speler kan in zijn beurt dus nooit twee keer eenzelfde waarde (of worm) kiezen! Daarna herdobbelt hij met de resterende dobbelstenen. Een dobbelbeurt mag na elke worp op eigen initiatief beëindigd worden. Dit kan alleen als de som voldoende groot is én minstens één worm bevat. (Elke aanwezige worm telt daarbij voor 5 punten.)
Ligt de steen met de totaalsom nog open in de rij, dan mag de speler aan beurt deze nu voor zich neerleggen. Alle verzamelde stenen worden bovendien boven op elkaar gelegd zodat steeds slechts één steen zichtbaar blijft. Ligt de betreffende steen bij een andere speler, dan verandert deze steen van eigenaar! Ligt de steen reeds bij zichzelf of is de steen nergens meer te zien, dan krijgt de speler de eerstvolgende lagere steen uit de rij.
Kan een speler na een worp niets nieuws meer wegleggen, dan eindigt zijn beurt direct en wordt hij bestraft. Hij moet dan zijn bovenste steen terug in de rij leggen. Bovendien draait hij daar de hoogst openliggende steen om waardoor deze uit het spel verdwijnt. Ook als zijn verzameling geen enkele worm bevat of de som niet hoog genoeg is, moet hij dit doen.
Dit pittig dobbelspelletje verloopt vlot en verrast in zijn eenvoud. Natuurlijk is dit geen diepgaand strategisch spel en verwachten we dit niet meteen van Reiner Knizia. 'Regenwormen' is in elk geval een leuk tussendoortje en zal vaak gespeeld worden in een verloren kwartiertje.