Ticket to Ride: Märklin 2006

2006. Twee jaar na de basisversie brengt de firma een variant uit met een speelbord van Duitsland. Maar wat het meest opvalt aan deze editie is het thema: een bijzondere editie rond Marklin (uitgever van de beroemde minitreintjes). En juist omwille van dit thema volgt een kleine ontgoocheling: de doos bevat immers geen speciale miniatuurtreintjes. Jammer (maar wellicht te duur...).
Deze variant is gebaseerd op het vertrouwde systeem: de spelers bouwen elk een netwerk aan spoorwegen uit door het verbinden van steden die op hun opdrachtkaarten voorkomen. Hoe groter het aantal vakken op een verbinding, hoe groter de score. Voor elke gerealiseerde opdrachtkaart volgen bonuspunten (helaas ook minpunten als je een opdracht niet kon realiseren).
Wat is er dan nieuw aan deze editie?
.: Het speelbord met goederenfiches en passagiers
Dit speelbord toont Duitsland met zijn buurlanden. Het zuiden toont meer grijze spoorlijnen waar elk type trein kan op rijden. Maar het noorden van de kaart bevat meer specifiek gekleurde en ook langere trajecten.
De verschillende steden zijn nu in kleur getekend. Bij de start van het spel komen hier gekleurde goederenfiches op terecht die elk een waarde van 1-7 hebben. De meeste steden dragen één goederenfiche met waarde 2, terwijl op de andere steden stapeltjes van verschillende kleuren, hoogte en waarden liggen. Bovenaan elk stapeltje ligt steeds een goederenfiche met de grootste waarde zodat wie hier als eerst aankomt, beter bediend wordt.
Om deze fiches te bemachtigen beschikt elke speler over drie reizigers (manneke met twee reistassen). Telkens een speler twee steden met elkaar verbindt, mag hij in één van beide steden één van zijn drie reizigers plaatsen. In een latere beurt kan hij als extra actie (naast kaarten nemen, routes claimen, of opdrachtkaarten bijnemen) een eigen reiziger verplaatsen over eigen routes om in de volgende stad de bovenste goederenfiche te verzamelen (die meteen in punten wordt omgezet op de scorebaan). Eenmaal deze reiziger goederen (punten) heeft verzameld, komt die terug bij de voorraad van de speler (een systeem dat we kennen van bij Carcassonne). Dit spelelement geeft een bijzondere twist aan het spelverloop. Spelers proberen niet alleen gunstige verbindingen te realiseren in functie van hun opdrachtkaarten, maar proberen hun reizigers zo optimaal mogelijk te plaatsen in functie van de (steeds maar dalende) waarde van de goederenfiches in de omliggende steden.
.: De wagonkaarten
De 8 soorten (kleuren) wagonkaarten tonen elk een ander type rijtuig gebaseerd op de collecties van Marklin. Dat compenseert een beetje mijn ontgoocheling bij het openen van de doos;-). De locomotiefkaarten komen nu in twee soorten voor: 14 gewone en 6 met een waarde “+4”. Met deze laatste kan je enkel routes claimen die uit 4 of meer vakjes bestaan. Je kan ze dus niet gebruiken voor kortere trajecten. Daar mogen de gewone locomotieven wel als jokerkleur ingezet worden.
.: Passagierskaarten
Tussen de wagon- en locomotiefkaarten zitten nu ook 10 nieuwe passagierskaarten. Als je je eigen passagier wil verplaatsen over het spoor van een andere speler, dan kan je dat mits het inzetten van dit type kaartje.
.: De opdrachtkaarten (bestemmingskaarten)
Deze keer koos de auteur ervoor om de stapel opdrachtkaarten te verdelen in twee stapels: 23 korte opdrachtkaarten (met waarde 5-11) en 23 lange opdrachtkaarten (met waarde 12-22). Bij aanvang van het spel kan elke speler vrij kiezen uit welke stapels hij zijn 4 eerste opdrachtkaarten zal kiezen. Elke combinatie is toegelaten (van 0-4, 1-3 tot 4-0) maar je moet wel vooraf zeggen welke combinatie je zal nemen.
.: Nieuwe soort bonus op het einde van het spel
Deze keer moet je niet meer spelen om de langste verbinding op het speelbord. Nu verdient de speler met het hoogst aantal gerealiseerde opdrachtkaarten 10p extra.
Conclusie
Deze variant speelt bijzonder goed en doet soms wat aan de keuzemogelijkheden bij Medina denken. Waar investeer ik nu? Vergroot ik mijn eigen spoorwegnet? Ga ik voor een route die ik eigenlijk (nog) niet nodig heb maar waar wel interessante goederenfiches aan verbonden zijn? Kies ik voor extra opdrachtkaarten (bonus)? Waar plaats ik mijn reizigers? Hoe lang laat ik een reiziger op een bepaalde stad staan? Kies ik voor korte of langere opdrachtkaarten?
Ik vermoed dat de meeste spelers deze editie als de beste uit de reeks beschouwen. Hier en daar mist iemand de tunnels uit de andere varianten. Maar het inzetten en gepast gebruiken van passagiers voegt een bijzondere dimensie aan dit spelsysteem toe.