Boom Town 1990

Boom Town staat al jaren op mijn lijst van favoriete spellen. Het combineert blufelementen met een gezonde dosis geluk en opportunisme. Het spel situeert zich in de wereld van de projectontwikkelaars die een nieuwe stad uit de grond willen stampen.
Het speelbord toont zes wijken. In elke wijk is er plaats voor een twintigtal huizen. Alle spelers beschikken samen over voldoende huizen om elk van de zes wijken vol te bouwen. Dat is geen probleem. Het probleem is in welke wijk wil ik bouwen?
Bij de start van het spel lijken alle wijken goed op elkaar. Maar tijdens het spel krijgt elke wijk stap voor stap kleine en grote voorzieningen. Elke voorziening (kaartjes die in een wijk op daarvoor bestemde vakjes geplaatst worden) heeft een waarde. Die varieert van +6 punten tot -6 punten. Zo geeft een bloemenzaak b.v. +3 punten aan de wijk en een frietkraam -2 punten. Een concerthal wordt met +5 punten gewaardeerd terwijl een afvalverwerkingsbedrijf de waarde van een wijk met 6 punten vermindert.
Het spelverloop is uiterst eenvoudig. Eerst bouwt iedereen een huis in een wijk naar keuze. Daarna bouwt iedereen een tweede huis in een wijk naar keuze. Vervolgens plaatst iedereen een kleine voorziening in een wijk naar keuze. Daarna wordt om beurt een derde en een vierde huis geplaatst. De ronde eindigt nadat iedereen vervolgens een grote voorziening in een wijk naar keuze heeft geplaatst. Bij het plaatsen van kleine of grote voorzieningen moet je wel even oppassen. Elke speler beschikt immers over een vetokaart die tegen het plaatsen van de bewuste voorziening kan ingezet worden. Maar je moet hiermee oppassen. Je beschikt immers over slechts één vetokaart per ronde. Maar veel erger is dat een geweigerde voorziening moet vervangen worden door een andere. Het kan dus zijn dat ik ‘dreig’ met een boksring van -3 punten in een wijk waar iemand veel huizen gebouwd heeft. Die speler beslist om gebruik te maken van zijn vetorecht. Waarna ik doodleuk een gevangenis van -6 punten plaats. Het is dit blufelement dat zijn bijzondere charme geeft aan het spelverloop.
Na een aantal ronden (afhankelijk van het aantal spelers) zijn alle wijken volgebouwd met huizen en voorzieningen. Nu wordt per wijk de som gemaakt van alle aanwezige voorzieningen (negatieve en positieve). Die som is de waarde die elk huis in die wijk krijgt. Scoort de wijk ‘Riverside’ b.v. +12p en heb ik daar 6 huizen, dan krijg ik dus 72p voor die wijk. Wie nu de meeste punten scoort, mag zich de beste projectontwikkelaar van Boom Town noemen.
Schitterend in zijn eenvoud. Grafisch uiterst verzorgd. Jammer dat Ian Livingstone destijds slechts een beperkt aantal exemplaren (1000) van dit spel heeft uitgebracht. Waar wacht b.v. Amigo Spiele in Duitsland op om dit spel terug uit te brengen?