Bron: Spellenlab
Die Wandelnden Türme of De betoverende torens is een renspel waarbij men zijn pionnen zo snel mogelijk probeer kwijt te spelen.
Met behulp van 4 landschapstegels wordt er een aaneensluitend parcours gebouwd waar 9 torens op de eerste 9 velden komen te staan. Elke speler heeft een aantal magiërs in zijn speelkleur (afhankelijk met hoeveel je dit spel speelt). Deze worden beginnend met de startspeler en verder wijzersin één voor één op deze torens verdeeld volgens een vast schema. Daarnaast krijgt iedereen 3 van de 90 bewegingskaarten en een aantal lege toverdrankflessen. De 8 kaarten met toverspreuken komen open naast het parcours te liggen.
De actieve speler voert 2 acties uit waarbij hij telkens een bewegingskaart uitspeelt en deze uitvoert. Na die 2 acties vult hij zijn handkaarten terug aan tot 3.
Met de bewegingskaarten kan men ofwel een eigen magiër bewegen of een toren verplaatsen. Kan dit niet dan vervalt de bewegingskaart en mag je 3 handkaarten afleggen en 3 nieuwe kaarten trekken. Als kleine tegemoetkoming voor de gemiste actiemogelijkheden mag je 1 toren naar keuze met een bewegingswaarde van 1 in wijzersin verplaatsen.
De bewegingskaarten geven aan wat of wie je mag bewegen, met hoeveel stappen of met hoeveel dobbelstenen je de verplaatsing mag bepalen.
Op een veld of toren is er slecht plaats voor max. 6 magiërs. Je probeert je magiërs in de Ravensburcht (één van de torens op het parcours) te krijgen. De verplaatsing moet exact daar eindigen. Gebeurt dit met je eerste actie dan stopt je beurt onmiddellijk.
Zodra een magiër in de Ravensburcht komt, wordt deze toren verplaatst naar het eerst volgende vrije veld of toren met een wapenschild.
Door het verplaatsen van een toren met een betreffende bewegingskaart kan het gebeuren dat er magiërs op het parcours worden bedekt en er eventueel torens op elkaar worden gestapeld. De speler die het gevangen nemen van magiërs veroorzaakt mag één van zijn toverdrankflessen vullen.
Met gevulde toverdrankflessen kan men 1 toverspreuk per beurt gebruiken. Hiermee kan je jezelf een stuk vooruit helpen naar de overwinning of net je tegenstanders verder weg duwen van de titel van meestermagiër.
Het spel eindigt van zodra iemand al zijn magiërs in de Ravensburcht heeft kunnen plaatsen en tevens al zijn toverdrankflessen heeft kunnen vullen. De lopende ronde wordt nog verder afgewerkt. Zijn er meerdere spelers die het einddoel hebben bereikt dan is hij die de minste toverdrankflessen heeft gebruikt om toverspreuken te benutten de winnaar.
Opnieuw een goed familiespel van het duo Michael Kiesling en Wolfgang Kramer.
Leuk renspel met een plaagfactor en tevens een memoriefactor... want waar zit je eigen magiër gevangen. In welke toren is meestal geen probleem maar op welk verdiep was het nu weer?
Niets leuker voor de medespelers om je een toverspreuk te zien gebruiken om net dat deel van de toren te verplaatsen waar je magiër niet staat. Het aantal toverspreuken tot je beschikking zorgt ervoor dat er al dan niet tactischer kan gespeeld worden.
In zijn genre verdient dit spel een 4 hartjes score.