Spokenchaos 2021

Het spelbord is de lobby van een hotel en wordt willekeurig volgezet met allerlei meubelstukken.
We krijgen alle spookjes in onze kleur.
Het doel is om zoveel mogelijk spookjes aan de overkant van de lobby te krijgen, de grote spoken leveren meer punten op.

Het spel verloopt in 5 rondes. Elke speler neemt een bewegingskaart. Als eerste worden de meubels verplaatst die op de kaartjes staan afgebeeld. Daarna mag elke speler (gelijktijdig) zijn/haar spook/spoken een aantal plaatsen vooruit zetten. Het aantal mag je verdelen over meerdere spoken.
De regel om dit gelijktijdig te doen kan je weglaten en elk om de beurt spelen.
Probeer je spookjes in, onder of naast een meubelstuk te plaatsen zodat ze niet goed zichtbaar zijn aan het eind van de ronde.
Op dit moment mag de eerste speler kiezen aan welke zijde van het spelbord het sleutelgat geplaatst zal worden. Het gooien van de dobbelsteen bepaalt dan het nummer van de hotelkamerdeur waar het sleutelgat neergezet wordt. De speler mag nu gluren door het sleutelgat en kijken of er een spookje in het gezichtsveld ligt. Deze spookjes vliegen terug naar hun speler.

Nadat je deze basisvariant van het spel onder de knie hebt, kan je het spel nog uitbreiden.
- spookjes samenvoegen die op eenzelfde vakje terecht komen, om in te wisselen voor een groter spook dat meer punten zal opleveren.
- 'klokslag middernacht'-kaarten: aan het begin van de tweede ronde wordt eerst een 'klokslag middernacht'-kaart getrokken, het effect van deze kaart wordt onmiddellijk uitgevoerd (vb. danslvoer: alle meubels naar de dichtsbijzijnde deur verplaatsen, de vloer is lava: alle spoken moeten op het eind van de ronde op een meubel staan,...) Deze kaarten zorgen voor een extra onvoorspelbare factor, het werkt uitdagend om hier telkens weer voldoende flexibel op te gaan reageren!

De leeftijd op de doos is 8+, het basisspel lukte al met een speler van 6. Dit komt wellicht doordat de meubelstukken echte voorwerpen zijn die op het bord geplaatst worden en de spookjes ook een grootte hebben die perfect in of onder de meubelstukken past. Het sleutelgat is ook voldoende groot, om het gluren erdoor erg duidelijk te maken en zo is de opzet van het spel eigenlijk erg simpel.
Maar! Er is wel wat flexibiliteit nodig om voldoende doordacht de spookjes te plaatsen, afhankelijk van wie de speler is die zal bepalen waar het sleutelgat komt te staan en welke voorwerpen eventueel beschutting kunnen bieden. Ook kwam het wel eens voor dat we vergeten waren dat er een één van onze spookjes in één van de meubelstukken verstopt zat.
Wanneer de extra kaarten toegevoegd worden, wordt je flexibel denken al helemaal op de proef gesteld.

Het thema spreekt aan, de lay-out is mooi.
De vakken op het speelveld dienen enkel voor het tellen van de stappen van de spookjes, enkele meubelstukken zijn te groot en mogen over verschillende speelvelden geplaatst worden. De richting mag ook diagonaal zijn.

Het spel oefent ook op het begrip 'kijklijnen' in wiskunde. Door het kijken door het sleutelgat ervaren we welke delen van het speelveld wel of niet zichtbaar zijn. Eén van de meubelstukken is een spiegel, waardoor je misschien onverwachts meerdere spookjes zie staan, dan je op het eerste moment verwachtte.