Bron: Spellenlab
Na TransAmerica heeft Franz-Benno Delonge opnieuw een absolute topper gecreëerd. Deze keer duikt zijn spel op bij Hans im Glück en is het een waanzinnig eenvoudig leg- en veroveringsspel voor twee spelers. Veel te veel lof in twee zinnen zul je wellicht denken maar elke partij opnieuw blijft het ons verbazen en uitdagen. Net zoals bij 'Dos Rios' wordt met kleine zeshoekige tegels gespeeld.
Twee spelers 'strijden' in drie opeenvolgende ronden (of spelletjes) om de meeste velden aan de Noorse fjorden. Elke ronde begint steeds weer met dezelfde drie startvelden. Om de beurt trekken de spelers daarna een tegel en schuiven die - volledig passend met de reeds aanwezige landschapstegels - met minstens twee zijden tegen het geheel aan. Zowel het grasland, de bergen en/of het water moeten daarbij perfect doorlopen. Indien de getrokken tegel niet past, wordt die open naast de trekstapel gelegd en moet een nieuwe tegel getrokken worden. In elke beurt wordt het speelveld op deze manier één veld groter. Wil een speler bij het begin van zijn beurt een reeds openliggende tegel gebruiken, dan is dit perfect mogelijk. Het speelveld 'groeit' zo totdat de laatste verdekte tegel werd getrokken en - indien mogelijk - gelegd. Bij elke beurt heeft een speler echter ook nog een tweede - weliswaar nog belangrijkere - actiemogelijkheid. Beide spelers beschikken bij het begin over vier kleine houten hutjes die ze tijdens het opbouwen van het speelbord op strategische plaatsen proberen in te zetten. Daar dit steeds enkel mogelijk is op de laatst bijgelegde tegel kun je wellicht vermoeden dat niet zo evident is. Snel inzetten zorgt vaak voor weinig open omgevingsruimte, te lang wachten daarentegen is zeker ook niet aan te bevelen... Waar en wanneer je 'toeslaat' vormt de essentie van deze eerste fase in een spelronde. Essentieel bij dit alles is de hoop dat de nog te leggen tegels passen in de eigen strategie. Geoefende spelers zullen dan ook heel snel de 40 tegels proberen te onthouden.
Na de samenstelling van het fjordenlandschap - de grafiek is schitterend en zorgt in elk geval voor de passende sfeer - begint de tweede fase van het spel. De speler die de voorlaatste tegel heeft aangelegd mag nu beginnen. Dit is in heel wat gevallen een niet te onderschatten voordeel. Om dit voordeel zal dan ook bij het aanleggen gestreden worden. Vooral de nog openliggende aan te leggen tegels zullen daarbij een belangrijke rol spelen. Beurt na beurt breiden beide spelers daarna hun invloed op het speelbord uit door het leggen van een klein houten schijfje in de eigen kleur. Elk schijfje moet daarbij steeds in verbinding staan met een eigen hutje. Het eerste schijfje moet zo dus naast een van de eigen hutjes gelegd worden. Een goed inzicht in het landschapje is daarbij heel erg belangrijk. Vooral als een of andere vallei of kuststrook kan afgesloten worden voor de tegenspeler, mag dit in geen geval over het hoofd gezien worden. De belangen zijn echter op heel veel plaatsen nogal groot zodat ook hier elke zet goed doordacht moet worden.
De speler die uiteindelijk de meeste velden met een invloedssteen kon bedekken, is de winnaar van de ronde. Beide scores worden genoteerd en de verliezer start de volgende ronde. Na drie partijtjes, die gegarandeerd heel verschillend verlopen, is de winnaar bekend.
Voor liefhebbers van legspellen is Fjorde een absolute must. Na Carcassonne heeft Hans im Glück bovendien een tweede topper binnen dit genre in huis. Elke partij verloopt steeds weer op een andere manier en zorgt gegarandeerd voor de nodige spanning. Op geen enkel punt vinden we bij dit spel een of ander klein minpuntje waardoor onze waardering dan ook uitzonderlijk hoog is. Wij hebben alvast voor heel wat spelers uit onze omgeving een doosje besteld. Door zijn compactheid is het bovendien mogelijk om dit overal mee te nemen en andere spelers uit te dagen... Voor Fjorde zal in onze reistas - zeker weten - altijd een plaatsje vrij zijn. Subliem!