Wereldspel 2003

Als Unicef een gezelschapsspel op de markt brengt, dan koop je dit. Als je er nog iets bijleert, is dit mooi meegenomen.
De spelers zitten rondom een wereldkaart verdeeld in 6 gekleurde continenten. Van elk continent krijgt iedereen één cultuurkaart die geheim blijft. Er zijn verschillende onderwerpen: algemeen, gebruiken & gewoonten, flora & fauna en bezienswaardigheden. Een zwart-wit illustratie ondersteunt elke tekstuitleg. Elke speler krijgt ook nog wat startgeld en een geheime missiekaart. Iedereen moet van elk continent drie cultuurkaarten verzamelen en de opdracht van de eigen missiekaart volbrengen.
De kleurendobbelsteen bepaalt wie in welk continent start en de stippendobbelsteen (1 tot 3) regelt de verplaatsingen van de pionnen over de paden op de wereldkaart.
Al dobbelend verplaatsen de spelers zich over het parcours en landen daarbij op vakjes met een speciale betekenis.
Wie over een cultuurpunt loopt, krijgt een cultuurkaart van dit werelddeel. Op andere vakken betaalt de bank je wat geld uit. De vakken met "?!?!" zijn gekoppeld aan opdrachtkaarten. Er zijn opdrachten die je meteen moet uitvoeren, maar ook bewaarkaarten die je op een later gepast ogenblik mag uitspelen (ook als je niet aan de beurt bent). Eindigt je pion op een handelspunt dan kan je kiezen. Ofwel koop je van de bank een cultuurkaart van het continent waar je op dat ogenblik staat ofwel ruil je een cultuurkaart van een willekeurig continent met een anders speler (die dit niet kan weigeren).
Wie het eerst drie cultuurkaarten van elk werelddeel bezit en aan de voorwaarde van zijn missiekaart voldoet, wint het spel.
De cultuurkaarten leren echt iets bij. De auteurs hebben heel ludieke wetenswaardigheden over natuur, monumenten en gewoonten over elk continent opgezocht en in een niet te educatief overdreven stijl gepresenteerd. De opdrachtkaarten zijn eveneens goed doordacht. Meestal verklaren ze iets over de werking van Unicef of hebben er iets mee te maken. Je maakt kennis met de programma's van de organisatie en ondervindt wat het is om in een niet zo rijk land te wonen.
De dobbelsteen bepaalt vanzelfsprekend het spelverloop maar de geheime missiekaart maakt veel goed. Iedereen zit voortdurend na te denken hoe hij, naast de algemene opdracht, ook zijn eigen specifieke opdracht kan vervullen zonder dat de anderen dit meteen doorhebben.
Dit "Wereldspel" bekoort en verdient zeker zijn plaats in het gezin en in de klas (thema wereldoriëntatie en vakoverschrijdende eindtermen).