Geoprimo 2004

Met dit spel moeten kinderen 42 typische illustraties die behoren bij evenveel plaatsen op een wereldkaart herkennen.
Het speelbord wordt in elkaar gestoken met 22 vreemde puzzelstukken. Een opgave op zich. Op elk continent wordt een grote pion geplaatst. Een zevende witte pion komt op de zee. Dit laatste heb je pas door als je de spelregels in vier verschillende talen bestudeert, want in de ene vertaling moet je een groene pion naast het speelbord plaatsen, in een andere de witte en bij weer een andere geen enkele. Geoprimo is heel zeer slordig vertaald.
De 42 kaartjes worden op kleur gesorteerd (verschillende moeilijkheidsgraden) en vormen uiteindelijk drie verdekte stapels. De bovenste kaart van elke stapel wordt omgedraaid en alle spelers proberen nu gelijktijdig de pion te pakken die hoort bij het continent waar de tekening thuishoort.
Wie een correcte pion pakt, krijgt een houten schijfje in dezelfde kleur en plaatst die in een uitsparing van zijn eigen klein wereldkaartje. Wie een fout maakt, moet een schijfje terug afgeven. De witte figuur dient als neutrale pion. Hij mag gepakt worden als er toevallig meer dan één figuur in hetzelfde werelddeel gezocht moet worden.
De speler die als eerste zes schijven (continenten) verzamelt, wint het spel.
Het spelregelboekje bevat een lijst met uitleg over alle plaatsen, dieren, monumenten en mensen die op de kaarten voorkomen.
Geoprimo laat kinderen kennis maken met verschillende aspecten op de verschillende continenten. Of kinderen hierdoor effectief hun geografische kennis mee verhogen, is niet zo zeker. Het spel heeft het meer van een zoek-het-als-eerste-spel dan van een quiz over geografische gegevens. Doordat het speelbord en de illustraties niet voor iedereen rond de tafel even goed leesbaar zijn, verliest het spel een aantal belangrijke beoordelingspunten. Een spel waarbij iedereen zo vlug mogelijk iets moet zoeken, moet zo ontworpen zijn dat geen enkele speler nadeel ondervindt van de gekozen zitplaats aan tafel.
Ik had er iets meer van verwacht omdat er niet zoveel spellen op de markt voorhanden zijn die aardrijkskunde introduceren naar jonge kinderen.