Goa 2004

Goa is een Portugese kolonie in India van waaruit men specerijen verhandelde.
Elke speler begint het spel met een startuitrusting bestaande uit 4 schepen, 2 kolonisten en 10 Dukaten. Enkel de startspeler krijgt in plaats van de 10 Dukaten slechts 7 Dukaten en de vlag. Daarnaast krijgt ieder nog in zijn speelkleur twee speelborden. Het ene is een opslagplaats voor specerijen waar er telkens vier plaatsen zijn voor de verkregen plantages of kolonies en het andere is een ontwikkelingstabel waar de 5 successtenen boven aan de vijf kolommen worden gelegd
In het midden van het centrale speelbord is een 5 x 5 velden groot raster waar zowel in deel A als in deel B van het spel kaartjes komen te liggen die de spelers kunnen veilen en/of kopen.
Voor de rest dient het centrale speelbord om alle kaarten (schepen, kolonisten, bijkomende actiekaarten, expeditiekaarten) de 4 verschillende kolonies en bankbiljetten te ordenen.
In het eerste deel van het spel komen de kaartjes met op de rugzijde de letter A op het raster te liggen (de twee overblijvende komen terug in de doos te liggen). Op sommige kaartjes staan plantages die een of twee specerijen kunnen bevatten. Er zijn 4 verschillende soorten plantages. Op andere kaartjes staan zegepunten, onmiddellijke opbrengsten, vaste opbrengsten of eenmalige bijzonderheden.
Elke deel bestaat uit 4 ronden, waarbij er steeds drie zaken gebeuren.
1) De spelers geven om beurt beginnend met de startspeler (hij die de vlag bezit) aan wat ze als veilingmeester willen verkopen. Dit gebeurt volgens een specifieke (unieke?) wijze. De startspeler plaatst zijn vlag naast een willekeurig kaartje. Hij legt op deze vlag zijn veilingfiche met het getal 1. Hierdoor weet iedereen dat bijvoorbeeld speler rood door de rode 1 de veilingmeester is van de vlag. Vervolgens plaatst de volgende speler zijn veilingfiche met nummer 2 op een kaartje dat horizontaal, verticaal of diagonaal aan de vlag ligt, de volgende speler zijn fiche 3 op een aangrenzend kaartje aan het kaartje met fiche 2 enz tot de startspeler terug aan beurt is en zijn fiche nr. 5 plaatst.
2) Nu worden de vlag en de kaartjes geveild. De veilingmeester, de speler wiens gekleurde fiche op het item ligt begint met een openingsbod en alle spelers hebben om beurt een mogelijkheid om een beter bod te doen. De veilingmeester kan het hoogste bod aanvaarden en krijgt dan ook het geboden geld van de koper of hij kan zelf het item kopen door een Dukaat meer dan het hoogste bod aan de bank te betalen.
Hij die de vlag koopt is vanaf nu de startspeler en krijgt daarenboven een “bijkomende actiekaart” waardoor hij een extra actie kan uitvoeren. Koopt een speler een plantage dan plaatst hij deze voorzien van de aangegeven specerijen op zijn kaart met opslagplaatsen . Bij de andere kaarten krijgt men bijvoorbeeld onmiddellijk schepen of kolonisten etc.
3) Nu mag elke speler beginnend met de huidige startspeler drie acties uitvoeren. Hij heeft de keuze uit zes mogelijkheden. Na zijn eerste actie volgt de eerste actie van de volgende speler enz.
Kiest hij voor het vooruitgaan op de ontwikkelingstabel dan verschuift hij de successteen in een bepaalde kolom een rij naar beneden en betaalt hij de aangegeven specerijen + 1 schip per specerij aan de bank. Men kan ontwikkelen in de scheepsbouw of in de oogst van specerijen of in het innen van goud of het in het totaal aan expeditiekaarten dat men in de hand mag houden of in de hulp van kolonisten bij het stichten van een kolonie. Hoe verder men op de ontwikkelingstabel vooruitgaat des te meer punten men eveneens zal ontvangen bij het einde van het spel.
Ofwel kiest hij voor de scheepsbouw. De speler kijkt in de kolom scheepsbouw waar zijn successteen staat en krijgt het aangegeven aantal schepen.
Ofwel kiest hij voor de oogst en ontvangt hij specerijen. Het aantal volgens zijn successteen maar slechts die soort die hij in zijn plantages en/of kolonies kan plaatsen. De overtollige specerijen vervallen.
Ofwel kiest hij voor het innen van belasting. De speler ontvangt een aantal Dukaten volgens de plaats van zijn successteen
Ofwel kiest hij voor een expeditie. De speler ontvangt expeditiekaarten ( er is wel een limiet aan handkaarten) De expeditiekaart bestaat uit 3 delen. Het bovenste deel is de actie tijdens het spel en het onderste deel toont ofwel een eiland met symbool (is van belang bij de eindwaardering) ofwel 1, 2 of 3 kolonisten (kan men gebruiken bij het stichten van een kolonie) Er zijn 2 soorten expeditiekaarten, hetzij deze die onafhankelijk van een bepaalde actie kunnen gebruikt worden hetzij deze die een actie beïnvloeden , gekenmerkt door een (A)
Als laatste mogelijkheid om 1 van de drie uit te voeren actie te kiezen is het stichten van een kolonie. De speler moet vooraf aangeven welke kolonie hij wil stichten. De speler telt het aantal kolonisten die helpen bij stichten. Dit zijn de kolonisten op zijn ontwikkelingstabel samen met de kolonisten aangegeven op 2 omgedraaide expeditiekaartjes en eventueel aangevuld met kolonisten op de kolonistenkaarten die men bezit. Lukt het stichten dan plaatst men de kolonie op de overeenkomstige plaats op zijn opslagplaats samen met de aangegeven specerijen. Mislukt het stichten dan ontvangt de speler 1 kolonist als troost.
Na de vierde ronde worden de overblijvende kaartjes verwijderd en begint het tweede deel van het spel met de kaartjes met op de rugzijde B (hoe kan je het raden)
Ook nu worden er vier ronde gespeeld met telkens het plaatsen van de veilingfiches, het veilen op zich en de drie acties uit de zes mogelijkheden. Nadien volgt er een waardering. De speler krijgt ZP voor de positie van zijn successtenen, voor aantal kolonies dat hij heeft kunnen stichten, voor gelijke symbolen op de expeditiekaarten dat hij nog in de hand heeft, voor hij die het meeste geld bezit en voor alle enkelvoudige plantages alsook de speciale kaartjes.
Goa is een veilingspel met zijn voor en nadelen, zoals elk spel dat een meerwaarde heeft moet men zich eerst door de spelregels worstelen maar op zich zijn deze heel eenvoudig. Enkel willen de meeste onder ons onmiddellijk beginnen maar het zijn dan ook steeds de eersten om aan te klagen dat een of ander regeltje niet is uitgelegd (lees :aan hun aandacht is ontsnapt). Dus speel het de eerste keer als kennismaking en je daagt gegarandeerd je medespelers uit om het morgen opnieuw te spelen.
Het spel op zich heeft wel iets minder diepgang in vergelijking met Puerto Rico en ook de interactie tussen de spelers is vrij beperkt maar toch vind ik dit een van de betere spellen van het huidige 2004.