20 Questions: Junior 2002

Het kon niet uitblijven. University Games heeft een heel goede poging ondernomen om van hun basisspel een jeugdversie op de markt te brengen. De jongeren krijgen 150 kaarten ter beschikking waarop telkens 20 aanwijzingen staan over iemand, ergens of iets.
Het basisspelsysteem is identiek: de speler aan beurt neemt een kaart en vertelt de anderen of hij ‘iemand’, ‘ergens’, of ‘iets’ is. De speler links van hem noemt een getal tussen 1 en 20 en de lezer leest de aanwijzing voor die bij dat getal op zijn kaart staat. Bij een fout geraden antwoord, mag de volgende speler in de kring een nummer vragen om voorgelezen te worden en op zijn beurt een poging doen om het begrip op de kaart te raden. Dit gaat zo verder totdat iemand een juist antwoord geeft. De lezer krijgt nu evenveel punten als het aantal gegeven aanwijzingen en de rader krijgt het saldo tot aan 20 punten. Wordt een kaart b.v. na 6 aanwijzingen geraden, dan krijgt de lezer 6 punten en de rader 14 punten. De spelers schuiven nu hun pion zoveel plaatsen vooruit op de scorebaan als hun aantal verdiende punten.
Er komen nog enkele bonusvakken voor waarbij de speler die met zijn pion op en dergelijk vakje eindigt, het recht krijgt om een volgende kaart met precies 5 aanwijzingen te raden. Hierbij zijn 10 tot 2 punten te verdienen. Niet alle zinnen op de kaarten zijn effectief aanwijzingen. Soms staat bij een cijfer een opdracht. Dan moet je b.v. een beurt overslaan, of zoveel plaatsen vooruit of terug gaan, of een andere speler zoveel plaatsen terug of vooruit zetten of een blauwe fiche nemen. Met deze fiche kan je iemands beurt overnemen als je op dat moment bijna zeker bent waarover het momenteel gaat.
20 Questions is vooral bij een volle bezetting van 12 spelers zeer onderhoudend (alhoewel er maar 6 pionnen beschikbaar zijn en de spelregels niets vermelden over indelen in teams). De moeilijkheidsgraad van de begrippen op de kaarten zijn prima aangepast aan de doelgroep. Soms zijn de kaarten wat te makkelijk. Daardoor kan een speler plotseling 17 tot 18 punten in één beurt scoren. Dat is – gezien de lengte van de scorebaan – net iets te veel om nog plezant te zijn voor de andere medespelers.
Een veel gehoorde opmerking bij kinderen is ‘waar is dit te koop?’. Dat zegt genoeg.