Sparito! 2002

Een memo-spel voor 2 tot 4 kinderen vanaf 5 jaar. Deze tekst staat bovenop de doos. Velen zullen dit waarschijnlijk opzij leggen. Jammer. Want het geheugenmechanisme in dit spel is anders dan wat we gewoon zijn. Hier ga je niet op zoek naar twee gelijke kaarten. Wel moet je onthouden welke kaarten ontbreken!
Elk kind krijgt een identiek houten plankje waarop 16 vrolijke dieren staan getekend. Deze dieren bezoeken de zoo. Maar bij elk bezoek zijn er steeds een drietal deugnieten die zich verstoppen. Elke speler moet onderzoeken welke drie dieren dit zijn.
Dit gaat als volgt: voor elk dier op de plank is er ook een aparte kaart. Deze stapel wordt goed verdekt gemengd. Nu worden er drie van deze kaarten verdekt opzij gelegd en niemand mag kijken wat er op die drie kaarten staat. De 13 overige kaarten worden nu één voor één op één stapel omgedraaid. Hierdoor kan elk kind eventjes elk dier goed bekijken voordat de kaart bedekt wordt door de volgende. Iedereen roept daarenboven luidop de naam van het dier (muis, slang, koe,...). Het tempo waarop de kaarten omgedraaid worden, mag behoorlijk hoog liggen (behalve bij een eerste keer spelen en bij volwassenen...). Nu bekijkt elke speler zijn plankje en probeert te herinneren welke dieren de revue zijn gepasseerd. De drie dieren die deze keer niet aanwezig waren, moeten door een schijfje bedekt worden.
Als iedereen hiermee klaar is, worden de drie bewuste kaarten bekeken. Elke speler scoort een punt voor elk correct geplaatste schijfje. Deze punten worden op elk plankje genoteerd dankzij een houten blokje dat kan schuiven langs een opgespannen elastiek. Een nieuwe ronde begint en het spel eindigt na drie uitgespeelde ronden. Wie nu de meeste punten kon scoren, wint het spel.
De spelregels geven nog zes extra varianten voor jongere of oudere kinderen, waarvan er twee ons bijzonder aanspreken. Tijdens het plaatsen van de drie schijven, mag de speler die er zeker van is dat hij de drie ontbrekende dieren aangeduid heeft, zo vlug mogelijk 'Stop' roepen, waarna niemand nog schijven mag plaatsen. Stress gegarandeerd!
Of de variante met minpunten: voor elke verkeerd geplaatste schijf, scoor je een minpunt. Gelukkig ben je hier dan niet verplicht om alle schijven te plaatsen.
Het spel functioneert goed zowel met twee, drie als vier spelers, maar mag niet onderschat worden. Het is niet zo vanzelfsprekend om uit 16 kaarten te onthouden welke drie kaarten je niet gezien hebt! De eerste ronde lukt dat nog vrij aardig, maar tijdens de tweede en vooral derde ronde begin je serieus te twijfelen! Het materiaal uit hout is voorbeeldig, het scoresysteem is origineel en elke partij blijft uitdagend, zowel met jonge spelers (eigenlijke doelgroep) als met volwassenen. Kortom: Sparito mag zonder twijfel aanbevolen worden en is een ideaal geschenk.