Wie is het? - Mijn eerste 2001

'Wie is het?' is een klassieker. Iedereen heeft dit spel met de neerklappende venstertjes wel al eens gespeeld. Hasbro brengt hier een vereenvoudigde instapversie.
Deze keer moet je geen raamwerk met vensters in elkaar steken. Twee cartonnen gezichten wachten op hun gelaatskenmerken: bruin of blond haar of hoed; wenkbrauwen of rode of blauwe bril; dikke, dunne of rode neus en tenslotte open of gesloten lippen. Deze gezichtsonderdelen zijn driedimensionale plastieken onderdelen die via een eenvoudige pinnetje op de 'blanco' gezichten kunnen gestoken worden.
36 kleine kaartjes tonen allerlei combinaties met die kenmerken. Tussen de spelers in wordt een groot scherm rechtop geplaatst waarop alle 36 gezichten, die op de kaarten voorkomen, op beide zijden gedrukt staan.
Het principe is bekend: nadat beiden een kaart trokken, stelt elke speler om beurt een vraag naar een kenmerk waarop de andere met ja of neen moet antwoorden. Indien goed, monteert de speler het kenmerk op zijn blanco gezicht. Bij een foute vraag, legt de speler het kenmerk ergens opzij. Wie als eerste het correcte gezicht ontdekt, wint het spel.
De spelregels bevatten nog een lichtere instapversie bedoeld voor ouder en kind. In plaats dat twee spelers elk een gezicht moeten ontdekken is er slechts één van beide die de vragen stelt. Zo kan het kind zich ten volle concentreren op het te vormen gezicht.
Het tussenscherm met de 36 modelgezichten heb je niet echt nodig. Als je de gezichtsvoorwerpen een beetje logisch sorteert, kan je je beperken tot 4 soorten vragen: bovenop het hoofd, rond de ogen, de neus en de lippen. Ik mis een plaats om je kaart te zetten. Nu moeten de spelers die gewoon tegen het scherm doen aanleunen.
Het vereenvoudigde spelconcept bekoort. Kinderen leren gerichte vragen stellen en zetten heel graag zo'n gezicht in elkaar. Knappe instapversie.