Les Loups-Garous de Thiercelieux 2002

Een heel klein doosje met 24 kaarten om te spelen met een groep van 8 tot 18 personen? Bovendien genomineerd op de Auswahlliste in Duitsland? Wat kan dit zijn?
Heel eenvoudig. Dit is een prachtig detective-rollenspel geplaatst op een schitterend thema. Alle spelers zijn bewoners van een klein dorpje. Maar wat al lang werd vermoed, komt elke morgen opnieuw aan de oppervlakte: er zitten weerwolven tussen de dorpelingen die elke nacht iemand uitschakelen...
De spelleider (die niet deelneemt maar wel animeert) geeft elke speler in het geheim een dorpskaart. Deze kaart duidt de rol aan die de speler moet aannemen. Als iedereen netjes in een ronde zit, begint het rollenspel. Het dorp slaapt in (iedereen buigt het hoofd en sluit de ogen). De spelleider maakt de dief wakker die eventueel een andere rol kan kiezen. De dief slaapt terug in en nu ontwaakt Amor. Deze speler duidt twee medespelers aan die hopeloos verliefd worden op elkaar. Als één van beide in de loop van het spel zou sterven, sterft de andere ook. Nadat Amor terug gaat slapen, zorgt de spelleider ervoor dat de twee geliefden elkaar leren kennen. Vanzelfsprekend moet dit allemaal heel rustig gebeuren, zodat niemand - die slaapt - kan vermoeden waar welk karakter zit.
Na deze eenmalige inleidende ronde start een gewone spelronde. De waarzegster ontwaakt. Zij kiest in stilte een persoon uit van wie ze de karakterkaart wil zien. De spelleider voert dit op een heel discrete manier uit. Nu volgt de belangrijkste fase: de weerwolven worden wakker. Naargelang het aantal deelnemers zitten er 2 of 3 weerwolven in het spel. Zij duiden in stilte een slachtoffer aan. Ze moeten het natuurlijk wel eens worden. Maar ze moeten ook opletten. Want tijdens deze fase kan ‘het kleine meisje’ de ogen openen om te onderzoeken wie die weerwolven zijn. De weerwolven gaan tevreden terug slapen en nu ontwaakt de heks. Zij heeft twee drankjes die elk slechts één keer kunnen gebruikt worden. Ofwel geneest ze het slachtoffer (door de spelleider aangeduid) ofwel vergiftigt ze nog een extra personage.
Nu komt heel het dorp terug wakker en verneemt wie uitgeschakeld werd. Er ontstaat een geanimeerd gesprek tussen alle overlevende dorpsbewoners. De normale mensen proberen immers de weerwolven te ontmaskeren en de weerwolven winnen als ze alle bewoners kunnen uitschakelen. De spelleider neemt de leiding en stuurt het gesprek richting een extra slachtoffer. De volledige raad van dorpsbewoners moet nu unaniem een extra persoon uitschakelen. Het dorp slaapt terug in en de waarzegster ontwaakt opnieuw midden de nacht...
Dit gaat zo ronde na ronde verder totdat ofwel alle weerwolven uitgeschakeld zijn, ofwel enkel weerwolven overblijven.
Het spelverloop staat of valt met de animatie-capaciteit van de spelbegeleider. Als je het treft, beleef je een schitterend half uurtje. Veel spelgroepen zweren bij dit spel. Uit Duitsland en Wallonië vangen we heel enthousiaste geluiden op. Sinds het verschijnen van het spel, eindigen veel spelavonden in Europa met een potje weerwolvenjacht.
De handige kleine doos, het ontbreken van tekst op de kaarten en het samenzweerderheidsgevoel maken dit een uitstekend spel voor de jeugdbeweging, spelgroepen of familiebijeenkomsten.
Wie er natuurlijk steeds opnieuw te vlug uitgestemd wordt, zal met gemengde gevoelens het verder spelverloop observeren. Want wie eruit ligt, mag niet meer aan de gesprekken deelnemen.