Kannibalen 2000

Twee spelers zitten tegenover elkaar en hebben elk een stam van 12 kannibalen ter beschikking. Centraal ligt het speelbord van 7 op 7 vakjes. Elke rij heeft een getalwaarde variërend tussen 3 en 9. Alleen de middelste rij (waarde 6) is als rivier ingekleurd en heeft dan ook een speciale betekenis.
Wie het eerst al zijn pionnen op dit bord kan plaatsen, wint een ronde en scoort zoveel punten als overblijvende kannibalen bij zijn tegenspeler. Uiteindelijk wordt gespeeld tot iemand 20 punten heeft verzameld.
Om de beurt wordt met de drie speciale (enkel de getallen 1, 2, en 3 komen voor) dobbelstenen gerold. De som van de worp geeft aan in welke rij de speler aan beurt een pion mag plaatsen. Een 1-2-3-worp levert helemaal niets op. Een worp met drie identieke getallen levert dan weer een dubbele beurt op. Kun je door het plaatsen van een pion één (of meerdere) pionnen van je tegenspeler insluiten, dan ‘eet’ je die zogenaamd op en worden ze van het speelbord genomen en terug gegeven. Leuk is dat pionnen aan de zijkanten ook niet veilig zijn want de rechterkant sluit zogenaamd onmiddellijk aan bij de linkerkant (en omgekeerd). Alleen pionnen in de rivier blijven altijd staan. (Wie dus 2-2-2 kon dobbelen, heeft dus dubbel geluk gehad...)
Dit alles lijkt aantrekkelijk maar gaat vlug vervelen... De geluksfactor is veel te hoog en echt tactisch spelen is niet mogelijk. Ook de vreemde puntentelling (pluspunten voor de winnaar en evenveel minpunten voor de verliezer van een ronde) maakt het spel langdradig.
Dat dit spel bestemd is voor spelers van 12 jaar en ouder lijkt ons vreemd. Die doelgroep is ons inziens een (veel) hoger niveau gewoon.
‘Kannibalen’ is absoluut geen aanrader...