Alle mieren willen terugkeren naar hun huis maar de weg naar huis is niet gemakkelijk. Al een sterke geur je pad doorkruist, dan verlies je tijd. Degene die als eerste al zijn mierenkaarten kan afleggen, wint het spel.
Cross Roads 2016
Categorie:
Uitgever:
Auteur:
Land van oorsprong:
Bron:
Omschrijving
Bron: Spellenlab
In de speldoos vinden we langwerpige mierenkaarten terug. Elke kaart is verdeeld in twee helften, voorzien van een cijfer. De kleuren en de tekening (mier glurend door enkele grassprietjes) spreken aan. Hoe de kaarten aan elkaar gelegd kunnen worden, vraagt wat oefening. Als hulp werden er enkele spelregels langs de binnenkant van de doos getekend; wat het spelen makkelijker maakt.
Elk om beurt probeert een speler zijn kaart af te leggen. Dit doe je door je kaart te leggen op de helft van een andere kaart, en dit loodrecht op die kaart.
Bovendien moet de kaart met één lager of met één hoger verschillen van de reeds liggende kaart. Als een speler geen kaart kan plaatsen, moet hij één van de stapel nemen en de beurt aan de volgende speler geven.
Er zijn ook enkele speciale aflegbeurten.
Bij de ‘Flotter Duft / niffy whiff / verspreiden zachte geur’ kan een speler de kaart plaatsen op twee boven elkaar liggende kaarten. Ook hier moet het verschil van plus of min één gehandhaafd worden. Lukt dit, dan moet de volgende speler een extra kaart nemen. Als de stapel kaarten is uitgeput, verliest de kaart zijn ‘geur’ en is de volgende speler aan de beurt.
Bij de ‘Flinker Stinker / Sneaky reeky / verspreiden van een stink geur’) kan een speler een kaart plaatsen op de helften van twee aangrenzende kaarten. Het resultaat is dat alle andere spelers nu een kaart moeten nemen. Als de stapel uitgeput is, moeten ze een kaart trekken van de actieve speler. Zodra een speler heeft geen kaarten meer, wint hij het spel.
Mits wat oefening van de aanlegregels is Crossroads een leuk spel. Net zoals bij andere dergelijke kaartspellen mist het zijn effect als je slechts met twee spelers bent.
Elk om beurt probeert een speler zijn kaart af te leggen. Dit doe je door je kaart te leggen op de helft van een andere kaart, en dit loodrecht op die kaart.
Bovendien moet de kaart met één lager of met één hoger verschillen van de reeds liggende kaart. Als een speler geen kaart kan plaatsen, moet hij één van de stapel nemen en de beurt aan de volgende speler geven.
Er zijn ook enkele speciale aflegbeurten.
Bij de ‘Flotter Duft / niffy whiff / verspreiden zachte geur’ kan een speler de kaart plaatsen op twee boven elkaar liggende kaarten. Ook hier moet het verschil van plus of min één gehandhaafd worden. Lukt dit, dan moet de volgende speler een extra kaart nemen. Als de stapel kaarten is uitgeput, verliest de kaart zijn ‘geur’ en is de volgende speler aan de beurt.
Bij de ‘Flinker Stinker / Sneaky reeky / verspreiden van een stink geur’) kan een speler een kaart plaatsen op de helften van twee aangrenzende kaarten. Het resultaat is dat alle andere spelers nu een kaart moeten nemen. Als de stapel uitgeput is, moeten ze een kaart trekken van de actieve speler. Zodra een speler heeft geen kaarten meer, wint hij het spel.
Mits wat oefening van de aanlegregels is Crossroads een leuk spel. Net zoals bij andere dergelijke kaartspellen mist het zijn effect als je slechts met twee spelers bent.
2-4 spelers
16' tot 45'
Vanaf 5 à 8j
moeilijker
