Bron: Spellenlab
Elfenland werd ooit bekroond tot Spel van het Jaar 1998. Wat hier nu ligt, is het vervolg om het thema nog verder uit te werken. Maar Elfenkoning is niet zo maar een uitbreiding op het bordspel, maar wel een volledig onafhankelijk kaartspel waarin het spelidee in grote lijnen overeenkomt.
Deze keer is de koning van de Elfen gestorven. Normaal gezien wordt de rijkste Elfenprins tot opvolger benoemd. De speler die het meeste goud kan veroveren, wordt dus de nieuwe Elfenkoning.
Eerst worden de speelkaarten (in dezelfde aantrekkelijke stijl als bij Elfenland) onder de spelers verdeeld. Door nieuwe kaarten aan te kopen en andere te ruilen, leggen de spelers elk voor zich een soort landschap met al dan geen hindernissen neer. Samen vormen die landschappen het parcours waarover zal moeten worden gewandeld. Tijdens die reis probeert elke speler zo ver mogelijk te wandelen doorheen alle verschillende plaatsen op de kaarten. Om te kunnen reizen heb je kaarten in je hand nodig die je toelaten om de betreffende landschappen te betreden. Zorgvuldig plannen is de boodschap. Je moet ook rekening houden met het feit dat sommige kaarten je dwingen om nog extra handkaarten in bezit te hebben. Hoe verder je raakt op je tocht, hoe meer goud je verdient. Als alle spelers hun parcours hebben afgelegd, wordt er opnieuw een ander parcours opgebouwd en de reis herbegint.
Dit kaartspel speelt en voelt aan zoals het origineel bordspel. Maar het biedt meer actiemogelijkheden dan zijn grotere broer. Je zou het kunnen beschouwen als een zeer goed alternatief voor Elfenland, vooral als je reiskoffer niet veel plaats meer biedt om een goed spel mee op reis te nemen.
Het speelt ook goed met z’n tweeën. Met drie of vier spelers wordt de concurrentie natuurlijk groter. Maar bij zes spelers ontstaan er te grote wachttijden.