Granada 2009

Het spelsysteem van Alhambra bevalt me. Vanzelfsprekend kocht ik dus deze doos op de beurs Essen ’09. De doos vermeldt een onafhankelijk spel gebaseerd op de klassieker van Dirk Henn. Benieuwd.
Plaats van het gebeuren is nu Granada, 260 km ten zuiden van Alhambra. Bij het openen van de doos vallen heel veel gelijkenissen op, net iets te veel was mijn eerste reactie: speelbord bijna gelijk, geldkaarten herkenbaar en gebouwentegels die nu dubbelzijdig zijn.
Als je de spelregels begint te lezen denk je die van Alhambra te lezen. Maar gaandeweg vallen toch enkele kleine verschillen op. Ik som er enkele op:
- de gebouwentegels zijn dubbelzijdig (de ene zijde even en de andere zijde oneven geprijsd);
- nadat je een tegel aankocht kan je voor 3 extra munten de zijde draaien van even naar oneven (of omgekeerd);
- tegels die je naar je reserve brengt, mag je naar een zijde naar keuze gratis draaien;
- de muren op de gebouwentegels zijn vervangen door kanalen, maar functioneren op net dezelfde wijze;
- na de speelbeurt van een speler worden de gebouwentegels terug aangevuld tot vier stuks, maar een zwart blokje geeft aan of de volgende tegels met hun even of oneven zijde naar boven gelegd worden (dat blokje wisselt steeds van positie);
Het grootste verschil met Alhambra zit in de wijze van scoren. In Alhambra kreeg elk type gebouw zijn eigen waarde. Nu krijgt de speler met de meeste gebouwen van een soort in zijn stad punten gelijk aan het aantal gebouwen van die soort die in alle steden te zien is. Bij de eerste waardering scoort slechts één speler. Bij de tweede waardering scoort de beste speler dubbel zoveel als de tweede beste en na de derde waardering scoort de eerste speler drie keer zoveel als de derde.
Commentaar
Wie de stad Granada interessanter vindt dan Alhambra en meer soorten gebouwen ter beschikking wil hebben, moet deze versie aankopen. Voor de anderen geldt de volgende tip: gebruik het spelmateriaal van Alhambra en probeer deze puntenberekening eens uit. Beslis dan of het waard is om deze versie aan te kopen (en ergens in je kast te stoppen).