Hippe Kippen 2007

Elke speler probeert zoveel mogelijk verschillende gekleurde kaarten te verzamelen om er meerderheden mee te vormen. De kaarten stellen attributen voor om kippen zo aantrekkelijk mogelijk te maken voor de aankomende hanen.
Van de 9 soorten (kleuren) kaarten komen er steeds 10 voor. Elke speler krijgt er vier in de hand en drie kaarten komen open op tafel. Tussen de rest van de kaarten worden 10 speciale kaarten (hanen) gemengd en deze stapel ligt verdekt naast de drie openliggende kaarten. Verder zijn er nog enkele jokers, een vos en krijgt elke speler één verdubbelingskaart.
Wie aan de beurt komt mag drie acties uitvoeren. Hij kan een openliggende kaart in de hand nemen (1 actie – de open plaats wordt meteen terug met een kaart van de voorraadstapel opgevuld) of de bovenste verdekte kaart van de stapel (2 acties). Hij kan een handkaart verdekt voor zich op tafel plaatsen (1 actie). De allereerste kaart in een rij wordt een schatkist genoemd. Deze wordt wel eerst eventjes aan de medespelers getoond zodat deze weten dat er b.v. reeds een blauwe kaart gespeeld werd. De eerste kaart van een rij moet verdekt liggen en stelt een schatkist voor waar later openliggende kaarten van eenzelfde soort naast komen te liggen. De speler kan ook een handkaart open naast een schatkist leggen. Hoe meer kaarten van eenzelfde kleur naast een schatkist, hoe waardevoller de collectie en hoe groter de kans dat deze veel punten opbrengt.
Tenslotte kan de speler ook nog eens de vos verplaatsen. De vos (houten pion) komt in het spel zodra de laatste speler een schatkist met minstens één open gekleurde kaart bezit. De vos wordt hierop geplaatst. Collecties waar een vos opstaat, tellen niet mee bij de puntentelling. Vandaar krijgt de speler de mogelijkheid om die vos te verplaatsen. Voor 1 actiepunt kan de speler de vos naar een andere (minder waardevolle) eigen collectie verplaatsen en voor 2 actiepunten kan de vos naar een collectie bij de linkerbuur. Deze soort actie wordt meestal tegen het einde van het spel gekozen.
Na deze drie acties mag de speler de vos verplaatsen naar een collectie naar keuze bij zijn linkerbuur. Deze actie is gratis en kan enkel maar als de vos al niet eerder verplaatst werd. Waarom de vos verplaatst moet worden, zal straks duidelijk worden.
Tussen de voorraad kaarten zitten 10 speciale kaarten met een afbeelding van de haan, Rooster Booster. Telkens zo’n kaart getrokken wordt, nadert het moment van een puntentelling. Bij de vierde, zevende en tiende keer wordt het spel even onderbroken om de punten per speler te noteren.
Wie een uniek collectie bezit (bestaande uit een kleur die niemand anders verzamelde) scoort 4 punten. Wie vervolgens de grootste collectie heeft van kleuren die door twee of meer spelers verzameld werden, scoort 3 punten. De speler met de op één na grootste collectie in die kleur scoort 1 punt. Hebben meerdere spelers evenveel kaarten als grootste verzamelaar dan krijgen ze allemaal 2 punten. Lag op een collectie een verdubbelingskaart, dan scoort deze soort dubbel zoveel punten als normaal. De verdubbelingskaart kan slechts één keer gespeeld worden tijdens heel het spel. Het moment waarop je ze inzet is dus heel belangrijk omdat de betroffen collectie nadien niet meer mag uitgebreid worden.
Na de eerste puntentelling blijven alle gespeelde kaarten bij de spelers liggen en het spel gaat verder.
Na de derde en laatste puntentelling (op het moment dat de 10de haan getrokken wordt) kunnen spelers nog minpunten krijgen voor schatkisten zonder collectie en het aantal resterende kaarten in de hand.
Wie na drie ronden de meeste punten scoort, wint het spel.
De spelregel betreffende de vos komt bij de meeste spelers na een eerste lezing wat vreemd over. Wellicht kon de uitgever die alinea wat duidelijke schrijven (er staat trouwens een tegenstrijdigheid gedrukt). Op het einde van elke speelbeurt verhuist de vos hoedanook naar een collectie van je linkerbuur. Waarom zou je dan kostbare actiepunten opofferen om die vos extra te verplaatsen? Heel eenvoudig. Als er b.v. reeds drie hanen open liggen (en dus de vierde op komst is en een puntentelling zal uitlokken) is het risico om een kaart van de open stapels te nemen te groot. Als de haan op dat moment op een eigen waardevolle collectie staat, weet je dat als je de open plaats op tafel terug moet opvullen, het risico bestaat dat de vierde haan opduikt en dat je door de vos gegijzelde collectie niets zal opbrengen. Vandaar krijg je de mogelijkheid om die vos te verplaatsen voor 1 of 2 actiepunten en eventueel nog een handkaart te spelen.
Hippe Kippen moet je twee keer na elkaar spelen om ten volle de rol en impact van de vos te voelen. Na een eerste partij blijf je wat op je honger zitten. Na meerdere partijen begin je te beseffen dat de auteurs een merkwaardig meerderhedenspel ontwikkeld hebben dat veel rijker is dan je eerst kon vermoeden.
Je kan Hippe Kippen evengoed spelen zonder vos. Dan speel je eigenlijk het originele en bekroonde “Reibach & Co” dat reeds in 1996 verscheen.
De kaarten zijn best grappig getekend en verhogen het aangename gevoel tijdens het spelen. De onzekerheid wanneer de volgende waardering volgt, zorgt voor de nodige spanning die de beter spelmechanismen kenmerken. Het spel verdient zijn plaats binnen de blufspellen.