Tsuro - Der Weg ist das Ziel 2007

Tsuro is een knap lijnen-verbindingsspel. Het dubbelzijdige neutrale speelbord bestaat uit een 6x6 of 7x7 raster (2-4 of 5-8 spelers). 64 wegenkaarten tonen elk een netwerk van telkens vier lijnen in alle mogelijke richtingen waarbij elke lijn een duidelijke ingang en uitgang bevat. De spelers plaatsen hun pion ergens aan de rand van het speelbord en krijgen elk drie wegenkaarten.
Het doel is uiterst eenvoudig: probeer als laatste met je pion op het speelbord te blijven (door er voor te zorgen dat de andere pionnen vroeger van het speelbord gekikkerd worden...).
Wie aan de beurt komt, kiest één van zijn drie kaarten uit, legt die op een vak grenzend aan de eigen pion en verplaatst vervolgens zijn pion over de aansluitende weg op het nieuwe kaartje naar een nieuwe uitgang. Daarna neemt de speler een derde kaartje van de voorraad bij.
That's it.
Maar door het aanleggen van een nieuwe wegenkaart kunnen ook pionnen van andere spelers in een positie komen dat ze zich moeten verplaatsen. Vanzelfsprekend probeert iedereen het kaartje zo te plaatsen dat de eigen pion naar een veilige plaats beweegt en dat de pion van een andere speler helaas naar de rand toe wandelt om definitief het spel te verlaten... Hilarischer wordt het natuurlijk dat de speler aan beurt even niet goed heeft opgelet en door het aanleggen van een kaartje zijn eigen pion uit het spel brengt. En deze situatie kan veel vlugger gebeuren dan je kon vermoeden. Het lijnenspel wordt immers steeds complexer.
Pionnen (en hun spelers) liggen uit het spel als de pion ofwel het speelveld verlaat of als twee pionnen elkaar tegenkomen na hun verplichte wandeling.
De speler die als laatste overblijft, wint het spel.
Tsuro is heel vlug uitgelegd, speelt heel vlot, duurt niet zo lang en is lekker chaotisch bij een grote spelersbezetting. De factor geluk is nooit veraf maar komt niet dominerend over. Tsuro belandt heel vaak op de spelerstafel.