Zooloretto 2007

Met Zooloretto brengt Michael Schacht een verwerking op de markt van zijn eerder verschenen kaartspel Coloretto.
Elke speler beheert een zoo, die aan het begin van het spel over drie kooien beschikt met plaats voor 4, 5 of 6 dieren van een zelfde soort. Daarnaast beschikt elke speler nog over een schuur als een soort reserve opslagplaats. Op tafel liggen vrachtwagens (1 per speler) die elk drie dingen kunnen vervoeren.
Bij je beurt vul je een van de vrachtwagens aan met een tegel uit de buidel of breng je een van de reeds gevulde vrachtwagens naar je zoo (een systeem dat we herkennen van het kaartspel).
In de buidel zitten tegels met dieren (8 soorten), winkelkraampjes (4 soorten) en munten. In het ideale geval vullen alle spelers om beurt de vrachtwagens op tot elke wagen drie tegels bevat. Maar een speler mag ook beslissen om een vrachtwagen te nemen waarop slechts 1 of 2 tegels liggen. Als de speler dit doet dan brengt hij deze tegels naar zijn zoo en eindigt zijn beurt. De andere spelers spelen door totdat iedereen een vrachtwagen naar zijn zoo bracht.
Elke speler probeert zijn drie kooien maximaal op te vullen. In elke kooi kunnen slechts dieren van één soort (maar je mag best twee kooien met b.v. olifanten opstarten). Hoe meer dieren in een kooi, hoe meer punten deze kooi scoort. Als je bovendien nog winkelkraampjes kan toevoegen aan je zoo, dan krijg je er meer punten voor.
Het geld heb je nodig om bepaalde acties te kunnen uitvoeren. Geld krijg je via de vrachtwagens of doordat je bepaalde kooien kan opvullen. Met dat geld kan je dieren verschuiven, de inhoud van twee kooien verwisselen, tegels uit de schuren van de andere spelers opkopen of je zoo uitbreiden met een extra grote kooi.
Vanzelfsprekend hangt het opvullen van je zoo af van wat de drie verschillende vrachtwagens aanbieden (die door alle spelers beurt om beurt gevuld werden). Zo kan het gebeuren dat je van een bepaalde diersoort een tegel teveel ontvangt (omdat je geen plaats meer hebt in een kooi). Die gaat dan naar je schuur. Het kan opgekocht worden door een andere speler of je kan door ruilen misschien een grotere kooi vinden voor die diersoort. Voor elke soort tegel in je schuur ontvang je op het einde van het spel minpunten. Dus goed uitkijken is de boodschap.
Sommige dieren worden gemarkeerd met een mannetje of vrouwtje symbool. Als je een koppeltje in een kooi bijeenkrijgt, dan wordt er een extra (gratis) kleintje geboren.
Een ronde eindigt zodra elke speler een vrachtwagen genomen en uitgeladen heeft. De vrachtwagens worden opnieuw in het midden geplaatst en een volgende ronde start. Zo gaat het spel verder totdat een bepaald aantal tegels opgebruikt zijn (wat door een bepaald systeem bepaald wordt).
De spelers krijgen nu punten voor volle kooien, bijna volle kooien en winkelkramen. Minpunten voor overschotten in je schuur worden in rekening gebracht. Wie het de meeste punten scoort mag zich beste beheerder van een zoo noemen.
Er zijn een aantal interessante keuzes te maken tijdens het spel. Welke dieren zal ik verzamelen voor welke kooi? Wie spaart ook nog in apen? Neem ik toch die panda alhoewel ik geen plaats meer heb hopende dat die speler die straks opkoopt omdat hij panda’s aan het verzamelen is? Neem ik een vrachtwagen die nog niet helemaal vol is om te beletten dat er straks iets opligt dat ik helemaal niet nodig heb of leg ik er toch een extra tegel op die ik misschien wel kan gebruiken op voorwaarde dat de volgende speler deze vrachtwagen niet neemt? Sla ik een beurt over door een geldactie uit te voeren waardoor de kans groot is dat een andere speler de vrachtwagen neemt waar ik mijn zinnen heb opgezet?
Zooloretto legt zich vlot uit, speelt heel vlot, kan twee of drie keer na elkaar op een avond gespeeld worden en krijgt dank zij de uitbreidingen extra mogelijkheden erbij. Het wordt zowel door gelegenheidsspelers als door meer ervaren spelers geapprecieerd.
Onlangs is er zelfs een iPhone applicatie van verschenen (die heel vlot speelt).