Gloria Mundi 2006

Het grote speelbord toont het gebied rond Italië. Uit het noorden komt de barbaar die, via een kronkelende weg van 37 velden, Rome wil bereiken. Zijn doel is Rome vernietigen. De spelers zijn Romeinen die vanuit Rome op vlucht zijn naar Carthago. De weg naar het zuiden is eveneens 37 velden verwijderd. Winnaar is die Romein die als eerste Carthago bereikt of hij die het dichtst genaderd is wanneer Rome onder de voet wordt gelopen.
Op het speelbod zijn er nog vakken voor het plaatsen van houten blokjes (groen = voedsel, geel = goud, wit = vrede en paars = glorie).
Er is ook plaats voor 6 bouwkaarten die een “etalage” vormen waaruit de spelers in de loop van het spel kunnen kiezen. De stapel met 37 bouwkaarten bestaan uit 4 types. Het worden bouwkaarten genoemd omdat ze op basiskaarten worden gebouwd. De basiskaarten waarvan, naargelang het aantal spelers, elke speler een aantal krijgt bestaan uit 3 types: groen = boerderijen, geel = steden, wit = legioenen. Van elk type legt men 1 kaart voor zich neer. Elke openliggende kaart kan een betreffende waar produceren. Deze blokjes legt men, verdekt voor de anderen, achter zijn scherm. Dus men begint het spel met 1 waar van elke soort.
Beginnend met de startspeler heeft iedere speler in zijn beurt 5 fasen om uit te voeren.
Fase 1 is het aanleggen van een nieuwe bouwkaart in de etalage. Elke bouwkaart geeft aan hoeveel en welke blokjes men moet betalen om de kaart te bekomen. Daarenboven moet men nog extra blokjes afgeven. Dit hangt echter af van het veld, in de etalage, waar de kaart ligt. De etalage bestaat uit 6 velden die met +5, + 4 tot +0 worden aangegeven. De nieuwste bouwkaart is het duurst +5. Wordt de kaart niet genomen dan schuift ze bij de volgende speler 1 plaats op naar het volgende veld +4 en wordt iets goedkoper. Dit systeem is bekend van Show Manager.
Het kopen van zo’n bouwkaart gebeurt pas in fase 4 maar je moet nu al weten dat zo’n kaart enkel op een nog vrije basiskaart van hetzelfde type (groen, geel, wit) kan geplaatst worden.
Een grote voordeel van het kopen is dat je Romein opschuift naar Carthago wat uiteindelijk wel het doel is.
Tijdens fase 2 speelt men een basiskaart uit de handkaarten. Het type dat men uitspeelt bepaalt tevens welke kaarten in de volgende fase geactiveerd worden. Kan men geen basiskaart meer uitspelen dan eindigt het spel.
In fase 3 worden de kaarten geactiveerd. De speler die de basiskaart heeft uitgespeeld en alle spelers die hetzelfde type kaart voor zich liggen hebben, krijgen voor elke overeenkomende kaart een houten blokje (= waar). Ligt er op een basiskaart een bouwkaart dan kan de speler beslissen of hij kiest voor de waar van de basiskaart ofwel voor de eigenschap van de bouwkaart. De eigenschappen zijn voor de meeste van deze bouwkaarten dat ze extra waren opleveren of waren onderling ruilen of je Romein richting Carthago laten lopen bij afgifte van waar. Sommige kaarten leveren een glorie steen (paars blokje) op die als joker voor alle soorten waar geldt etc.
In fase 4 mag de actieve speler een bouwkaart kopen.
Als laatste fase, fase 5 schiet de barbaar in actie. Elk veld op de weg naar Rome toont een symbool dat voor een van de drie types: boerderij, stad of legioen staat. Normaal verplaatst de Barbaar zich 1 veld richting Rome en vernietigt voor elk symbool een basiskaart van de actieve speler. Bouwkaarten die op zo’n basiskaart liggen worden eveneens vernietigd. Of dit effectief gebeurt hangt af van de speler want door het betalen van een bijdrage kan men dit verhinderen. Men plaatst dan een waar overeenkomstig wat op het veld staat aangegeven. Zo kunnen meerdere actieve spelers na elkaar een bijdrage betalen en verhinderen dat de Barbaar Rome nadert. Indien er toch een actieve speler is die de bijdrage niet kan of wil betalen dan schuift de Barbaar tot het laatste veld waar er nog bijdrage is betaald. Voor elke waar die hij hierbij overschrijdt moet een overeenkomstige basiskaart (eventueel met een bouwkaart erop) verwijderd worden. De actieve speler kiest eerst een waar en betaalt met een basiskaart. Kiest hij een waar waarvan hij geen basiskaart meer heeft dan verliest hij niets. De volgende speler in uurwijzerzin kiest nu een waar en geeft ook nu al dan niet een basiskaart af enz. De waren op de weg naar Rome gaan terug naar de spelers. Ook hier is de actieve speler die het eerst mag kiezen en zo verder in uurwijzerzin.
Nadat de barbaar zijn ding heeft gedaan wordt de linker buur de actieve speler.
Zoals reeds geschreven eindigt het spel wanneer een van de Romeinen Carthago bereikt ofwel wanneer de Barbaar aankomt in Rome ofwel wanneer een speler geen handkaarten meer kan uitspelen.
Conclusie
De handkaarten zijn beperkt. Wanneer je alle basiskaarten van een bepaalde soort hebt uitgespeeld is men afhankelijk van je medespelers of je al dan niet opbrengsten krijgt voor dit type. Als de Barbaar zijn verwoestende mars begint kies dan een waar waarvan je geen basiskaarten meer hebt want dan kom je er goedkoop vanaf. Kies eventueel in functie van je medespelers want niets is zo frustrerend als het afbreken van een basiskaart met bouwkaart, waarvoor men erg zwaar heeft geïnvesteerd, zonder dat ze iets opgebracht heeft.
Vergeet vooral het doel niet namelijk Carthago als eerste bereiken. Daarom beter bouwkaarten kiezen die je hierbij helpen dan enkel deze die een grote opbrengst aan waar verzekeren.
Dit spel heeft een groot potentieel en tevens is de speelduur heel wat langer dan wat staat aangegeven op de doos maar dat is voor spelfanaten in dit geval niet zo erg, integendeel. Of deze grote doos ook in mijn persoonlijke spellenkast komt ben ik nog niet uit, eerst nog een paar keer spelen...