Die Codeknacker (De codekraker) 2006

Een leuk thema: ‘detectives zoeken naar een boef’.
Het speelvlak is gevuld met 27 tegels met daarop telkens 7 symbolen waarvan 4 verschillende: een diamant, geldbeugel, een biljet van 10 EUR en een muntje van 2 EUR. Daardoor is het speelbord redelijk druk. Wie als eerste zijn pion (detective) bij de boef kan plaatsen, is gewonnen. Door de vorm van de tegels komen alle symbolen netjes op rijen te liggen.
De boef en de pionnen worden op hun respectievelijke startplaatsen gezet. Naast het speelbord liggen drie brandkastkaarten (waarde 3, 4 of 5).
De eerste speler gooit met de bijzondere dobbelsteen: bij 1-2-3 mag zijn detective verplaatst worden, bij een vergrootglas wordt de boef verplaatst. Bij deze laatste hoort nog een extra actie: bij het gooien van een vergrootglas wordt een opdrachtkaart omgedraaid én ook een zandloper en alle spelers zoeken tegelijkertijd naar de respectievelijke symbolen op een rij. Vind je drie van de vijf symbolen dan grijp je vliegensvlug naar de kaart “3”, vind je er 4 dan neem je kaart “4” en vind je er 5 dan neem je kaart “5”. Als de ‘zoektijd’ voorbij is, wordt gekeken wie de meeste symbolen heeft gevonden. Deze speler mag dan zijn detective evenveel tegels verplaatsen in de richting van de boef. Daarna begint een nieuwe ronde. Wanneer een detective op dezelfde tegel als de boef is terecht gekomen, eindigt het spel. Deze speler wint het spel.
Het spel kan ook wat moeilijker gemaakt worden door de tegels om te draaien en te spelen met de cijfersymbolen. Nu lijkt het spel echt op het kraken van een code, maar door de wirwar van cijfers lijkt dit nu toch wel wat moeilijker.
Dit spel is er eentje uit de soort “je ziet het of je ziet het niet”. Veel tactiek komt er niet bij te pas.