Meta-Formes 2003

Een groot opgaveboek geeft 60 opdrachten in stijgende moeilijkheidsgraad. Achteraan staan de oplossingen gedrukt. De negen speelstukken zijn in hout en groot genoeg. Een bijbehorend sober speelbord wordt gebruikt als ‘legtafel’.
Bij de meest eenvoudige opdrachten wordt aangegeven waar elk van de negen beschikbare blokken moet geplaatst worden. Een rood driehoekje staat b.v. naast een blanco raster waarin één van de negen vakjes gearceerd wordt. Daar moet dat blokje geplaatst worden.
Wat later wordt niet meer het gehele 3x3 veld getoond, maar nog slechts de noodzakelijke delen. Met een klein beetje ruimtelijk inzicht kan het kind achterhalen waar het gearceerde veld ligt.
Weer iets moeilijker wordt het als slechts een beperkt deel van het 3x3 bord zichtbaar is. Nu moet het kind door logisch denken eerst die speelstukken plaatsen waar geen twijfel kan zijn. De overige vallen dan als vanzelf op hun plaats.
Weer moeilijker wordt het als b.v. enkel verteld wordt dat een rood stuk in de rechterbovenhoek moet. Door de andere voorwaarden te onderzoeken, moet het kind achterhalen of dit een rode cirkel, rode driehoek of rood vierkant wordt.
Nog een stap moeilijker wordt het als verteld wordt waar een speelstuk niet mag geplaatst worden. De overige vakjes vertellen dan waar het wel kan. Hier wordt de zogenaamde ‘niet-relatie’ ingevoerd.
Tenslotte worden combinaties aan voorwaarden opgegeven. Zo staat er b.v. dat een blauw vierkant rechts onder moet liggen en dat er een rood vierkant boven een blauw vierkant moet liggen.
De spelregels zijn door hun kleurige illustraties meteen te begrijpen. Er duiken geen echte grote moeilijkheden op. De opgaven in het opgaveboek zijn duidelijk en vragen geen taalkennis. Alle opdrachten worden d.m.v. figuren aangereikt.
Meta-Formes is eerder een denkpuzzel voor kinderen. De opdrachten zijn uitdagend genoeg om een oplossing te willen zoeken. De pakweg eerste 15 opdrachten zijn voor sommige kinderen misschien te makkelijk (en zeker voor oudere spelers zoals de leeftijdscategorie op de doos aangeeft).
Nadeel van een opgaveboek met stijgende moeilijkheidsgraad is dat als je eenmaal alle puzzels opgelost hebt, je moeilijk terug kan keren naar opdracht 1. Deze doos is dus misschien minder interessant binnen een gezin maar op school bewijst ze haar volle rijkdom.
Besluit: binnen een educatief kader mag deze puzzel zijn plaats opeisen. Voor een gezin lijkt dit een interessant spelidee maar dan zonder grote herspeelbaarheidsfactor.