Familie Poen: Een Poenig Kaartspel 2006

15 jaar na het origineel heeft Ravensburger deze ‘oldie’ terug uit de kast gehaald. Aan het spel werd niets gewijzigd, het werd alleen hier en daar wat opgefrist.
Wie dit doosje opent en de spelregels leest, weet direct wat hij in handen heeft. Meer nog, hij zal een gevoel krijgen van “waar herken ik dit van?”. Kinderen aan wie je dit spel uitlegt, hebben dit gevoel ook en zullen direct antwoorden met ‘dit is Uno met geld’. En gelijk hebben ze!
In het begin krijgt elke speler evenveel muntstukken met een totaalwaarde van 102. Tijdens het spel wordt geen extra geld toegevoegd, alleen maar onderling herverdeeld. Wie uiteindelijk niet meer kan betalen beëindigt het spel. Winnaar is de speler die op dat moment over de grootste som beschikt.
Hoe wordt gespeeld? Heel eenvoudig. De kaartenset bestaat uit 36 kaarten, 6 van elke kleur. Elk setje bestaat uit een kaart met waarde 1, 2, 5, 10, 20 en 50. Iedereen houdt er daar 5 van in de hand, de bovenste kaart van de neemstapel wordt open gelegd. Wie nu aan de beurt komt, legt op die stapel ofwel een kaart van dezelfde kleur, ofwel een kaart met een gelijke waarde. Lukt dit niet, dan moet een kaart bijgenomen worden (die indien mogelijk nog op de aflegstapel mag gelegd worden). In de basisregels zijn er geen extra plaagfactoren ingebouwd. Deze zijn wel in de uitbreidingsregels voorzien. Zo krijgt een speler bij het afleggen van een ‘1’ een extra beurt en moet de speler volgend op het afleggen van een ‘50’ een nieuwe kaart van de stapel nemen én zijn beurt afstaan...
Een ronde eindigt als iemand z’n laatste kaart kan afleggen. Alle spelers betalen dan de waarde van hun overblijvende kaarten uit aan de speler zonder kaarten. Daarna start een nieuwe ronde.
Familie Poen is een leuke en vlot spelende variant op Uno dat graag herspeeld wordt. Niets meer maar ook niets minder.