Eins, Vier, Viele (Eén, vier, veel) 1996

Dit is een spel met een heel leuk thema: zeeleeuwen die visjes vangen en af en toe eens spelen. Een spel waarbij het tellen tot 10 en het eerlijk verdelen van de vissen, centraal staan. In het spel zijn 2 verschillende varianten voorzien. Het mooi ogende speelbord wordt centraal op tafel gelegd. De kleine blauwe visjes worden op het speelbord geplaatst tussen de afgebeelde visjes. Opgepast: de tekeningen moeten zichtbaar blijven.
De pionnen zijn voorgesteld met houten zeeleeuwen. Ieder kind neemt een zeeleeuw en plaatst die op het spelbord. (op een vakje met de afbeelding van een zeeleeuwtje). De neus van de zeeleeuw wijst de richting aan. Het kind die het laatste visje in het zwembad heeft gelegd, begint. Je gooit met de 1-2-3-dobbelsteen en je zet je zeeleeuw zoveel vakjes vooruit als je ogen gooit. Dan moet je kijken naar het “patroon”. Elk patroon op de rondgang komt overeen met een visjespatroon. Dan tel je het aantal visjes met dergelijk patroon. Komen er bijv. 3 voor, dan neem je 3 blauwe houten visjes. Komt je zeeleeuw terecht op een vakje waar reeds een andere zeeleeuw staat, dan wordt dit vakje overgeslagen.
Einde van het spel: als alle visjes opgevist zijn. Daarna wordt gekeken wie de meeste visjes gevangen heeft.
Als tweede spelvorm komt er een dimensie bij, nl. het gooien met een speciale dobbelsteen. Wanneer een "zeeleeuw" gedobbeld wordt, mag de speler kiezen bij welke andere speler hij zijn zeeleeuw zal plaatsen. Die keuze is heel belangrijk, want nu worden de visjes van die twee spelers samen gelegd en opnieuw eerlijk verdeeld. bijv. speler 1 bezit vier visjes en speler 2 bezit er zeven: samen 11. Bij het opnieuw verdelen krijgt speler 1 en 2 elk vijf visjes en wordt er ééntje teruggeplaatst op het spelbord.