Therapy (D) 1994

Dit hadden we inderdaad nog niet gehad: een spel in de echte therapie-sfeer. Het spelregelboekje vertoont hier en daar zelfs enkele opvallende zinsneden die je in de sfeer moeten brengen zoals: ‘iedere speler kiest een divan (= de pion) in een hem aansprekende kleur’.
Elke speler doorloopt de verschillende fasen van het leven (babytijd, jeugd, adolescentie, volwassenen en senioren) en moet uiteindelijk zes verschillend gekleurde pinnetjes verzamelen door in elk van de zes zones van het speelbord een vraag goed te beantwoorden. (Doet dit niet wat denken aan die grote klassieker ‘Trivial Pursuit’?) Zolang de antwoorden goed zijn, is er geen probleem. O wee echter als je een fout maakt want dan moet je onmiddellijk in therapie! Eén van je tegenspelers wordt dan je therapeut en je blijft ronde na ronde onder zijn hoede tot je weer een goed antwoord kon geven. Af en toe kun je ook op een andere manier een pinnetje verdienen door een medespeler te genezen of te helpen. Leuk is nl. dat de speler die moet antwoorden steeds de hulp van een medespeler kan inroepen. Deze moet jou dan helpen en een antwoord suggereren. (‘Daar zijn therapeuten tenslotte toch voor...’) Je kunt er al dan niet op ingaan. Als je zijn raad opvolgt, dan krijgt deze speler dezelfde beloning of straf, doe je het echter niet, dan gaat hij ‘vrijuit’.
‘Therapy’ is een spel dat zeker voor sfeer zal zorgen... tenminste als je je aangesproken weet door het thema van deze doos. Je moet weten dat de makers van dit spel echt hebben zitten grasduinen in de typische vakliteratuur...