Bron: Spellenlab
De uitgeverij Prestel is bekend omwille van hun prachtige kunstboeken. Met deze doos (die ook bij de betere boekhandel kan besteld worden: ISBN 3-7913-1945-0) brengen ze een spel op de markt dat het thema kunst uitdiept.
100 schilderijkaarten, 10 risicokaarten en 114 opdrachtkaarten vormen de motor van dit spel. Een groot speelbord toont een parcours met vijf verschillende soorten vakken. Eén grote pion staat op het startvak (de Mona Lisa). Centraal liggen de drie soorten stapels kaarten klaar. Elke speler krijgt een schilderspalet waarop plaats is voor acht kleuren verf. Tijdens het spel moeten de spelers opdrachten uitvoeren die beloond worden met een gekleurd houten schijfje. Wie als eerste alle acht velden op zijn palet kan bedekken met minstens zes verschillende kleuren wint het spel.
De intrinsieke moeilijkheidsgraad ligt redelijk hoog bij dit spel. Je moet heel wat weten van kunst om behoorlijk te kunnen scoren. De auteurs waren zich hiervan bewust en hebben een meer dan goede inspanning geleverd om spelers die niet zoveel van kunst afweten toch punten te laten scoren. Bij zijn beurt dobbelt de speler en verplaatst de centrale pion op het speelbord. Het vak waar deze pion eindigt, bepaalt de aard van de opdracht.
Bij twee van de vijf soorten opdrachten is kennis belangrijk. De ‘waar of vals opdrachten’ geven je echter nog 50% kans om een kleur te verdienen alhoewel ze redelijk moeilijk zijn. Wie onder ons weet of een ‘Kore’ een term is die refereert naar het interieur van een Griekse vaas? (vals) De ‘vraagopdrachten’ zijn ook niet makkelijk, maar ze bieden wel drie mogelijke antwoorden, zodat je kan gokken, elimineren of veel geluk hebben.
De drie leukere doe-opdrachten geven niet-kenners veel meer mogelijkheden om kleuren te verdienen terwijl ze toch met kunst bezig zijn. Bij ‘brainstorm’ wordt een opdracht door alle spelers uitgevoerd. Alle spelers moeten b.v. drie dingen opschrijven die ze associëren met het Vaticaan te Rome. De speler aan beurt leest zijn drie dingen voor. Indien ook andere spelers iets hebben opgeschreven dat op zijn blaadje staat, krijgt de speler aan beurt een kleurtje (ongeacht het aantal overeenkomende dingen). Maar elke medespeler die iets heeft dat overeenkomt met dat van de speler aan beurt, krijgt een kleur als beloning. Goed inschatten is hier belangrijk omdat met deze opdracht behoorlijk makkelijk kan gescoord worden door meerdere spelers. De opdracht ‘Plezier met kunst’ doet wat denken aan Pictionary en Taboe. Soms moet de speler aan beurt iets tekenen of soms moet hij een begrip uitleggen zonder het woord zelf te gebruiken. En soms moet geraden worden. Hierbij wordt een schilderijkaart getrokken en de bijbehorende vraag voorgelezen (waarom denk je dat de artiest een stier getekend heeft? – grottekening van Lascaux). De antwoorden worden verzameld, gemengd en door een neutrale speler voorgelezen. De speler aan beurt moet nu raden wie welk antwoord heeft genoteerd. Bij minstens één goede link ontvangt de speler een kleur. De ‘Risk-opdracht’ is de enige die niet met kunst te maken heeft. Het is een soort kaartspel met cijfers waarbij een bepaald doelgetal (van 7 tot 21) moet bereikt worden door kaarten om te draaien. Medespelers kunnen eventueel verder uitdagen indien de speler stopt onder het doelgetal. Wellicht zit deze opdracht ertussen om complete kunstleken toch wat eergevoel te geven.
Ik heb nog niet alles verteld in deze beschrijving. De schilderijkaarten zijn prachtig. Zowel opdracht- als schilderijkaarten bevatten op de rugzijde meerdere soorten vragen en opdrachten waarvan het antwoord met een roodfilter kan gelezen worden. Welk kleur je uiteindelijk krijgt na een correct uitgevoerde opdracht wordt bepaald door een wandelende pion, waardoor die soms terechtkomt op een kleur dat je al bezit. Een begeleidend boekje vertelt iets meer over de 100 geselecteerd schilderijen. De spelregels zijn duidelijk en laten je toe om meteen te spelen.
Enige nadeel voor ons is de taal: deze doos is Engelstalig en veronderstelt dat je typische termen en uitdrukkingen uit de kunstwereld beheerst. Er is ook een Duits- en Franstalige editie beschikbaar.
Kost noch moeite werd gespaard om een interessant, degelijk en toch voor niet-kenners haalbaar kunstspel te ontwikkelen. De vragen en opdrachten doen je nadenken en geven je een heel andere kijk op de wereld van de kunst. Je zult dit spel waarschijnlijk niet elk weekend op tafel leggen, maar je moet het beslist eens gespeeld hebben.