Mathador 1999

Een goed educatief rekenspel ontwerpen is niet zo makkelijk. Eric Trouillot is er echter wonderwel in geslaagd om een wiskundespel te ontwerpen dat verschillende vaardigheden aanspreekt: puur rekenen, probleemoplossend denken en het oplossen van eenvoudige raadsels en vraagstukken.
Het speelbord stelt een start-doel-parcours voor van 63 verschillend gekleurde vakjes. De kleuren verwijzen naar vier soorten opdrachten. Iedereen dobbelt om beurt, verplaatst zijn pion en hoopt als eerste op het doelvak aan te komen.
Wie op een rood vraagteken eindigt, moet een opdrachtkaart voorlezen. Iemand wil een gemiddelde van 13 halen op zijn toetsen en scoorde reeds 12, 15, 9, 11 en 16. Hoeveel moet hij op zijn zesde toets scoren? Indien de speler aan beurt de vraag correct oplost binnen de tijd (bepaald door twee zandlopers na elkaar) dan mag hij nog eens spelen. Leuk is evenwel dat de medespelers notities mogen maken en eveneens een poging mogen doen om het probleem op te lossen. Ze kunnen hun eigen pion drie plaatsen opschuiven als ze het antwoord ook gevonden hadden.
Als de pion op een geel vakje eindigt, wordt er met de twee rode dobbelstenen gegooid. Beide zijn tienzijdig, maar de ene toont tientallen en de andere eenheden. De som van beide dobbelstenen bepaalt een te berekenen doelgetal. Vervolgens worden 5 witte dobbelstenen gegooid (4D, 6D, 8D, 12D en 20D). Op het gele vakje staat een bewerkingsteken afgebeeld (+ - x of :). Deze bewerking moet zeker gebruikt worden om met behulp van de vijf witte dobbelstenen het rode doelgetal te bekomen. Andere bewerkingen mogen vanzelfsprekend aangevuld worden en gelukkig moet niet elke witte dobbelsteen in de berekening voorkomen. Maar elke witte dobbelsteen mag slechts één keer in de bewerking voorkomen. De speler aan beurt beschikt over 1 zandloper-tijd om een oplossing te vinden.
Wie op een groen vakje eindigt, moet ongeveer hetzelfde doen als bij een geel vakje met dit verschil dat er op elk groen vakje twee bewerkingstekens staan die zeker in je berekening moeten voorkomen.
Drie vakjes zijn blauw. Ze tonen elk het getal 99. Eindigt een pion op dit vakje, dan worden enkel de witte dobbelstenen gegooid en moet de speler een bewerking realiseren die exact 99 uitkomt.
Wie op deze manier als eerste het volledige parcours doorloopt, wint het spel.
Het spel voelt origineel aan door de verschillende soorten rekenopdrachten. De opdrachtkaarten (vragen en puzzels) zijn heel goed bedacht. Jammer dat deze doos enkel in een Franstalige editie te koop is. De spelers moeten wel ongeveer hetzelfde rekenniveau hebben om een spannend spelverloop te garanderen. En natuurlijk moet iedereen wat uitgedaagd zijn door de wondere wereld van de getallen. Het idee om de dobbelstenen te gebruiken die normaal gezien voorkomen in rollenspellen en wargames, bekoort. De verplichte bewerkingen op de gekleurde vakjes zorgen voor afwisselende moeilijkheidsgraden.
De doos is erg volledig, zelfs een notitieboekje en potloden worden geleverd. De spelregels lezen erg vlot en de uitleg op de doos vertelt echt wat je mag verwachten. Niemand moet dus beweren dat hij niet wist dat dit een rekenspel zou zijn.
Mathador heeft ondertussen in Frankrijk tal van onderscheidingen behaald, vooral in het educatieve circuit. Dat telt.