Kikkertje Hup 2002

Het speelbord wordt uit vier grote puzzeldelen samengesteld. In het midden ligt een blauwe vijver (uit vilt). De spelers plaatsen hun kikker op een grasveld naar keuze op de buitencirkel. Het speelbord toont rondom de vijver drie cirkelvormige stroken van 12 vakken. In elke strook is één op de drie vakken een bruine aardhoop. Alle andere vakken tonen grasvelden. Net bij de vijver komen bont gekleurde bloemen voor (in twee keer zes kleuren). Op één van deze bloemen wordt een mooie grote houten ooievaar geplaatst. Midden in de vijver liggen 5 kleine vliegen.
De spelers proberen als eerste twee vliegen te vangen.
Wie aan de beurt komt gooit de twee verschillende dobbelstenen. Eerst wordt naar het resultaat van de stippendobbelsteen gekeken. Deze gooit 1, 2 of 3 stippen. De speler moet nu zijn eigen kikker evenveel velden naar links of naar rechts verplaatsen. Bezette velden worden overgeslagen. Eindigt de kikker op een aardhoop dan schuift hij één vakje richting vijver. Op grasvelden blijven ze eenvoudig staan.
Vervolgens wordt de ooievaar in wijzerzin verplaatst volgens de uitkomst van de kleurendobbelsteen. De ooievaar gaat gewoon naar de eerstvolgende bloem in deze kleur. Komt er echter een kikker voor in dat segment waar de ooievaar stopt, dan moet die kikker terug een vakje achteruit.
Eindigt een kikker op een bruin vakje van de middelste cirkel dan krijgt die speler een vlieg en gaat de kikker terug naar een grasveld naar keuze van de buitenste cirkel.
Het spel eindigt zodra een kikker zijn tweede vlieg kan pakken. Deze speler wint het spel.
Over het materiaal kunnen we kort zijn: fraai, origineel en degelijk. Jonge kinderen die inzien dat er wat kan gepland worden zullen dit spel vaker spelen dan zij die enkel maar dobbelen, verplaatsen en afwachten wat er gebeurt. Het spel bezit wat tactische elementen die reeds door jonge kinderen kunnen ervaren worden. Verplaats ik mijn kikker naar links of rechts? Waar komt straks de ooievaar terecht? Kleine vragen die reeds voor wat taakspanning kunnen zorgen. Geen topper, maar beslist de moeite waard om eens uit te proberen (al was het maar om te observeren of je kind al over wat tactisch inzicht beschikt...).