Picco Duetto 2002

Wie ‘Würfelzwerge’ (= ‘Kabouters zoeken’) kent, zal het concept van deze doos onmiddellijk herkennen. ‘Picco Duetto’ is a.h.w. de juniorversie van bovenstaand spel. Er is eigenlijk maar één belangrijk verschilpunt: hier wordt slechts met twee kleurendobbelstenen gespeeld i.p.v. met drie. Het gevolg hiervan laat zich raden: er zijn veel minder combinatiemogelijkheden (21 i.p.v. 56) zodat het overzicht behouden blijft voor nog jongere spelertjes en de speelduur (nog) korter wordt.
Andere verschilpunten zijn slechts details: het doosje werd vierkant en er wordt nu gezocht naar kinderen i.p.v. naar kabouters.
Jammer dat de auteur de spelregels niet wat meer doordacht heeft. Het speleinde van het basisspel blijft voor velen té verrassend (en als het tegenvalt zelfs véél te vroeg).
Spelvariant 1 heeft duidelijk de meeste aantrek want nu wordt dit dobbelspelletje heel wat spannender. Spelvariant 2 doet het ook niet echt. Nu wordt de winnaar zelfs heel toevallig bepaalt. Dit is nu niet de speler die de meeste kaartjes kon verzamelen (basisspel), de eerste speler met 5 kaartjes (variant 1) maar de speler die toevallig in het bezit is van het kaartje waarvan de combinatie voor een tweede keer wordt gedobbeld.