Risk: Le Seigneur des Anneaux 2002

Risk moet ondertussen alom bekend zijn. Het boek en de film ‘In de Ban van de Ring’ zijn nog bekender. Het was te verwachten dat iemand beide fenomenen zou versmelten tot een nieuw spel.
Met deze doos kan je een standaard Risk-partij spelen. Hoe dit moet gebeuren wordt eventjes op één pagina uitgelegd. De overige 19 pagina’s vertellen hoe je Risk speelt in Midden-Aarde. Het spelregelboekje begint goed. Een overzichtelijke lijst geeft de meest essentiële verschillen aan met een klassieke partij Risk: alle gebieden op het speelbord zijn streken uit Midden-Aarde; de mooie figuren zijn speciaal voor deze versie ontworpen, de spelers kiezen een Goede of Kwade Macht; iedereen beschikt over Leiders en forten; bergen en rivieren krijgen een extra betekenis. Maar het belangrijkste verschil zit in de Ring (hoe kan het ook anders). Deze wordt door de Reisgenoten van Hobbitstee zuidwaarts verplaatst doorheen de gevaarlijke gebieden van Midden-Aarde. Als de Ring uiteindelijk het speelbord verlaat, eindigt het spel. De Ring fungeert dus als een soort tellertje en wordt na elke speelbeurt een stap verder verplaatst (bij sommige velden bepaalt een dobbelsteenworp of de Ring verder gaat of blijft staan).
Alhoewel in het Nederlands opgesteld, is het lezen van het spelregelboekje geen activiteit die je even tussendoor doet, laat staan een half uurtje voordat je vrienden op bezoek komen om het spel uit te proberen... Je moet heel wat heen- en terugbladeren, je vindt bepaalde kaarten of figuren niet meteen terug in de doos. Kortom: je stelt jezelf een heleboel vragen.
Na een uurtje of zo probeer je uiteindelijk het spel uit te leggen. Dat komt hier dan op neer:
Iedereen krijgt eerst een aantal legers die over het speelbord verdeeld worden. Gebeurtenis- en avonturenkaarten worden klaargelegd. Wie aan de beurt komt, versterkt eerst zijn eigen troepenmacht. Je krijgt steeds één extra leger per drie Gebieden die je bezit en extra legers voor Landen die je geheel bezit (een tabel op het speelbord geeft de verdeling). Eventuele gebiedskaarten ruil je in voor extra legers. Nadat je vervolgens je extra legers hebt geplaatst, verklaar je de aanval op aangrenzende gebieden bezet door vreemde legers. Drie rode en twee zwarte (bekende) dobbelstenen bepalen het resultaat van je gevecht. Na een succesvolle aanval moet je enkele legers verplaatsen en kan je verder blijven aanvallen. Nieuw is dat je nu reeds een eventueel vervulde opdrachtkaart kan tonen en de bijbehorende beloning kan opstrijken. Telkens je één of meer Gebieden hebt veroverd, ontvang je één Gebiedskaart. Tijdens de verschillende gevechten beschik je ook over één of twee Leiders. Aanwezigheid van zo’n leider in een gebied waar het gevecht doorgaat, begunstigt je dobbelsteenworp. Gebieden waarin Forten voorkomen, geven de verdediger een bonus op zijn worp.
Na het gevecht en de troepenverplaatsing wordt het Reisgenootschap van de Ring één veld verder verschoven (op de kaart staan een weg aangeduid). Dit gebeurt normaal na elke speelbeurt. Maar bij sommige velden bepaalt een extra dobbelsteenworp of de Ring wel of niet verplaatst wordt.
Elke speler beschikt nog over gebeurtenis- en machtkaarten die je kunnen helpen in je strijd.
Zodra de Ring het speelbord verlaat, eindigt het spel. Elke speler berekent nu zijn score (punten voor gebieden, landen, forten en avonturenkaarten). De speler met de hoogste score wint de partij.
Wie deze spelregels goed leest en vlot kan uitleggen, zal met geïnteresseerde spelers een leuke avond beleven. Wie vlug eventjes Risk wil spelen in Midden-Aarde is even naïef als hij die het boek in één avond wil uitlezen.