Rosenkönig 1999

De adellijke dynastieën van Lancaster en York bestreden elkaar destijds in de zogenaamde rozenoorlogen. Beide partijen wilden de macht grijpen in Engeland. In dit spel nemen twee spelers deze rollen op zich en proberen uiteindelijk elk een zo groot en imposant mogelijk gebied te overheersen. Ze doen dit door het plaatsen van gekleurde schijfjes (witte of rode) op de veroverde velden van het vierkante speelbord.
In het begin staat de houten kroon op het centrale veld. Bij elke beurt wordt deze pion verplaatst door de speler aan beurt. Deze speelt daarvoor een kaart uit waarop de bewegingsrichting en verplaatsingsafstand staan aangeduid. Er zijn daarbij acht mogelijke richtingen (horizontaal, verticaal en beide diagonalen) met telkens 1, 2 of 3 velden afstand. Steeds moet het te bereiken doelveld onbezet zijn. Op die plaats wordt dan een eigen steen gelegd met daarbovenop de kroon. Dit is dan het vertrekveld voor de volgende speler.
Op deze manier verhuist de kroon dus voortdurend van plaats. Het komt er niet alleen op aan zoveel mogelijk gebieden in te nemen maar deze ook te groeperen. Het aantal behaalde punten wordt nl. berekend a.h.v. kwadraten. Zo is een gebied van vier aaneengesloten stenen 16 punten waard en een gebied van 9 stenen reeds 81.
Tactiek en strategie zijn hier steeds aan de orde. Beide spelers moeten voortdurend uitkijken welke kant de kroon opgaat. Gelukkig kunnen ze ook rekening houden met de bewegingskaarten van de tegenpartij want alle kaarten liggen open op tafel. (Bij het begin heeft elke speler er vijf.) Wie aan de beurt is, heeft twee mogelijkheden: ofwel speelt hij een kaart, ofwel neemt hij er ééntje bij (met een maximum van vijf). Deze beperkte keuze opent echter vaak verrassende tactische mogelijkheden!
Heel belangrijk - vooral in de tweede speelhelft - zijn de zogenaamde heldenkaarten. Elke speler bezit er vier. Door het uitspelen van zo’n kaart kan een speler de kroon toch doen eindigen op een reeds bezet veld. Dit moet wel een vijandelijk veld zijn dat op deze manier overgenomen wordt. De steen wordt dan van kleur verwisseld.
Het spel eindigt als alle stenen opgebruikt zijn of beide spelers niet meer kunnen spelen.
Dit vrij eenvoudige maar tactisch heel rijke spel is een must voor spelers die een vlot spel willen voor twee spelers. Het is snel aangeleerd en met een beetje geluk en goed uitkijken kunnen de scores behoorlijk hoog oplopen.