Bron: Spellenlab
Het speelbord toont het bovenaanzicht van een bar: Aan de ene kant vind je de in- en uitgang. In het begin staan alle gasten (vier genummerde pionnen per speler) voor de deur aan te schuiven. Tussen de (louter decoratieve) tafeltjes is een ‘wandelpad’ getekend waarover de gasten proberen naar de belangrijkste plaats in de bar, de champagnebar, te lopen. Het zesde, achtste, tiende en twaalfde vakje van dit 20 vakjes lange pad zijn geel gekleurd. Dit zijn de vakjes waarop de ongedurigste gasten staan. Een pion die op zo’n vak staat moet bij de volgende beurt verplaatst worden. Alleen de laatste vier (rode) vakjes zijn de echte doelvelden. Wie daarop terecht komt, mag de bovenste (zichtbare) kaart van de bar nemen en voor zich neer leggen. Op deze kaart staat bijna steeds een getal. Dit is een tiental, honderdtal of duizendtal waarvan het eerste cijfer is weggelaten. Zodra een pion een champagnekaart verkrijgt, wordt deze bovenop de kaart geplaatst en vormt met het eigen getal erbij de effectief behaalde puntenwaarde.
Door de speciale manier van vooruitgaan zal het echter ook vaak voorkomen dat een pion de champagnebar gewoonweg voorbijloopt en terug op straat komt. In dat geval krijgt de speler een limonadekaart. Meestal komt dit overeen met het krijgen van minpunten. Gelukkig mag die pion dan weer opnieuw aanschuiven om binnen te gaan. In het ergste geval wordt de pion zelfs helemaal weggestuurd.
Wie aan de beurt is dobbelt met één dobbelsteen en verplaatst een eigen pion naar keuze (let wel: een pion op een geel veld moet verplaatst worden!). Daarna beslist deze speler of hij verder speelt. Doet hij dit (verplicht met dezelfde pion), dan dobbelt hij met twee dobbelstenen. Indien (heel uitzonderlijk) gewenst, mag zelfs een derde beurt - dan wel met drie dobbelstenen - uitgevoerd worden. Leuk is ook dat indien het doelveld bezet is, de daar reeds aanwezige pion voor- of achteruit mag verplaatst worden naar het eerste vrije veld. Wie uiteindelijk - zodra alle pionnen van eenzelfde speler uit het spel zijn gestapt - de meeste pluspunten kon verzamelen, is de gelukkige winnaar.
Het geheel van al de verplaatsingsregels maakt dit spel leuk en spannend om spelen. De uiteindelijke scores liggen echter meestal nogal sterk uiteen. Geluk en op het gepaste moment ‘versnellen’ of ‘vertragen’ zijn belangrijk. Daarbij moet steeds de openliggende kaart op de champagnebar in de gaten gehouden worden.
‘Sekt oder Selters’ of (heel) vrij vertaald: ‘champagne of limonade’ is hoe dan ook een leuk ‘aperitiefspelletje’...