Het speelbord toont verschillende locaties uit de Brugse oude binnenstad. Waarschijnlijk werd dit spel voor toeristen ontworpen.
De zwanen op de prent en in de titel hebben betrekking op een Brugse legende:
Het was de lentemaand van 1482. De landsvrouwe Maria van Bourgondië kwam op bezoek in haar geliefde Brugge om er haar favoriete hobby te beoefenen, de valkenjacht. Maar haar paard struikelde tijdens de jacht, ze viel en stierf. Haar echtgenoot Maximiliaan van Oostenrijk die gealarmeerd was door dit ongeval spoedde zich in aller ijl naar Brugge. Maria werd begraven en voor Maximiliaan begon een nieuwe en harde tijd.
Zolang Maria leefde maakten de Bruggelingen vuisten in hun zakken. Maar nu is Maximiliaan de zondebok. Brugge wil namelijk net als het jonge Antwerpen dezelfde stadsvoorrechten. Toen Maximiliaan dit weigerde, werd hij opgesloten in het huis Craenenburg op de Markt.
Pieter Lanchals, de schout, baljuw en raadsheer van Maximiliaan van Oostenrijk, veroordeelde dit Brugse optreden. Maar de Bruggelingen pikten dit niet. Lanchals en andere edellieden werden gefolterd en onthoofd terwijl Maximiliaan het hele tafereel kon volgen vanuit zijn cel. Lanchals zijn hoofd werd op een piek op de Gentpoort geplaatst. Maximiliaan zon op wraak. Hij gaf Brugge haar voorrechten en werd vrijgelaten.
Maar hij keerde terug, maar niet alleen. Hij bracht een heel leger met zich mee. De soldaten mochten plunderen zoveel ze wilden. En als herinnering moest de stad Brugge tijdens zijn verdere bestaan "langhalzen" op de Reien laten leven. Deze langhalzen zijn de witte zwanen.