Tamsk 1998

‘Tamsk’ steekt in een grote, sobere maar stijlvolle doos. De figuur op de voorzijde maakt al heel veel duidelijk: zes zandlopers lopen van veld naar veld op een zeshoekig speelbord. Hoe dit precies allemaal moet, wordt duidelijk a.h.v. de vlot en overzichtelijk geschreven spelregels. Het spel wordt er op drie verschillende niveaus aangeboden. Alleen het tweede niveau is volgens de auteur geen spel op zich.
Om aan het materiaal en het spelconcept te wennen, wordt in de eerste fase alleen met de grote zandlopers gespeeld. Daarbij wordt zelfs nog zonder tijdsdruk gespeeld. De zandlopers moeten hier nog niet omgedraaid worden waardoor ze als gewone speelstukken geïnterpreteerd kunnen worden. In het begin staat op elke hoek van het speelbord een zandloper. Let er op dat de zandlopers van beide spelers afwisselend een hoek bezetten. Wie aan de beurt komt, verplaatst één van zijn ‘pionnen’ en schuift er vervolgens een ring over zodat deze naar beneden valt en op het 3D-speelbord komt te liggen. Elk vakje van dat speelbord heeft een bepaalde hoogte: de buitenste rij is één ring hoog, de volgende rij twee ringen. Binnenin is er nog een rij van drie ringen hoog en het middelste veld kan tot vier ringen bevatten. De betekenis van deze ringen is de volgende: een veld waarrond reeds evenveel ringen zitten als de hoogte van dat veld aangeeft, is taboe. Op die plaats mag dus geen enkele zandloper nog geplaatst worden. Als je dit weet, voel je wellicht al meteen waarover het gaat. Speel voort totdat niemand nog kan verplaatsen. Wie dan nog de minste ringen overheeft, wint. Het is zeker mogelijk dat een van beide speler één of meer beurten zal moeten overslaan omdat al zijn pionnen gevangen zitten. Goed uitkijken en op elke zet gepast reageren is hier een must. Tactiek en strategie zijn grondig met elkaar verweven.
In de tweede versie gaat dit alles één stap verder: bij elke zet wordt ook de zandloper omgedraaid. Beide spelers moeten nu dubbel opletten en voortdurend de eigen en vreemde zandlopers in de gaten houden. Een zandloper die leeggelopen is, gaat verloren en mag niet meer verplaatst worden. Hij blijft wel nog als obstakel op het bord staan. Het uiteindelijke doel blijft hetzelfde.
In het ‘hoogste’ niveau gaat het er identiek aan toe. Alleen wordt het nu niet meer mogelijk om te dralen. Zodra je aan de beurt komt, mag de tegenspeler beslissen om de kleine zandloper van 15 seconden in te zetten. Je moet nu binnen die tijd een zet doen. Lukt dit niet omdat je te traag bent, dan mag je je beurt wel afwerken maar komt de andere speler twee keer naeen aan de beurt.
Wie graag ook eens een spel onder tijdsdruk wil spelen, moet zich beslist eens aan ‘Tamsk’ wagen. Dit spel zit boordevol originaliteit. Het is groots en de spelregels zijn uiterst eenvoudig. Deze kenmerken zijn a.h.w. de producteigenschappen van de spellenreeks van Kris Burm. Zijn GIPF-Project vindt wereldwijd de weerklank die het verdient. Hij is dé grootmeester bij uitstek van de abstracte denkspellen van deze tijd. Hij is een Vlaming om fier op te zijn!