Brieven uit Whitechapel 2012

Eén speler speelt Jack de Ripper. Zijn doel is om in 4 nachten (rondes) 5 prostituees te vermoorden en zich telkens veilig in zijn schuilplaats terug te trekken. De andere spelers zijn detectives. Hun doel is om samen Jack de Ripper te pakken en te voorkomen dat er nog meer moorden plaatsvinden.
Jack bepaalt eerst (in het geheim) zijn thuisbasis en plaatst zijn doelwitten (ook enkele valse) op het spelbord. Daarna bepalen de detectives hun startpositie voor die ronde (ook nu weer met enkele valse hints). Hierna wordt de plaats van prostituees en detectives onthuld (de valse verdwijnen van het bord).
Nu begint het spel echt: Jack slaat toe, één van de prostituees verdwijnt van het bord, de detectives weten waar hij zich bevindt. Nu mogen de detectives zich verplaatsen, na die verplaatsingen mogen ze vragen of Jack zich op de aangrenzende velden bevindt (zo ja wordt daar een spoorfiche gelegd) of
ze mogen één beschuldiging uitspreken (bevindt Jack zich inderdaad op dit veld, dan winnen de detectives). Als Jack veilig thuis geraakt, is de eerste ronde afgelopen. Na de 4e nacht eindigt het spel. Wint Jack of zijn de detectives hem te snel af.

Op het eerste zicht leek 'De Brieven uit Whitechapel' een 'goedkope remake' van Scotland Yard. Nu, het spel speelt wel goed en behoorlijk vlot. Zowel op het artwork als gebruikte materiaal is er niets aan te merken. Hoewel het helemaal niet aan Scotland Yard kan tippen, vinden we het wel aangenaam om te spelen (en zeker wanneer je als Jack de Ripper kan toeslaan zonder dat de anderen je vinden).
Geen topper, maar wel een leuk spel.