Wer kennt die Uhr? 1994

Je zou deze doos alleen al kopen omwille van de vier grote leuke uurwerken (grote kaarten van 18 op 18 cm met duidelijke draaibare wijzers). Daarnaast bevat de doos 54 opdrachtkaarten met op de ene zijde een tijdstip (b.v. 9.30) en op de rugzijde een tekening van een klok met de wijzers op de juiste positie.
Een eerste spelregel suggereert om alle opdrachtkaarten omgekeerd in het deksel van de doos door elkaar te schudden. Iemand neemt zo’n kaartje en leest hardop de tijd voor. Nu probeert iedereen deze tijd zo vlug mogelijk op zijn uurwerk in te stellen. Wie hier het eerst mee klaar is, roept ‘stop’ en krijgt het kaartje indien zijn oplossing correct is.
Een andere spelregel maakt enkel gebruik van de opdrachtkaarten met volle en halve uren. Deze worden gelijkmatig over de spelers verdeeld. De jongste speler begint en legt een kaartje met een vol uur op tafel. De volgende speler probeert nu het kaartje met het half uur daarvoor of daarna voor of achter dit eerste kaartje te leggen. Lukt dit niet, dan komt de volgende speler aan de beurt. Op die manier ontstaat een lange rij klokken waarbij steeds aan één van de uiteinden een nieuwe kaart wordt bijgeplaatst. Wie het eerst alle eigen kaarten in de rij kan leggen, wint deze variante.
Bij het spel ‘de kortste tijd’ kunnen enkel maar kinderen deelnemen die een uurwerk tot op de minuut kunnen aflezen. Alle opdrachtkaarten worden verdeeld over de spelers en deze keer worden de kaarten met de beeldzijde naar boven open op tafel gelegd. Iemand schuift een willekeurige kaart naar het midden van de tafel. Nu wordt onderzocht wie een klok bezit die de eerst daaropvolgende tijd toont. Deze speler wint beide kaarten en speelt een nieuwe starttijd uit. Zo gaat het spel steeds verder. De winnaar wordt die speler met de meeste verzamelde ‘paren’.
En zo gaat het spelregelboekje steeds maar verder. Suggesties voor ouders en leerkrachten en nog enkele spelvarianten worden beschreven.
De klokken zelf verdienen ook even wat aandacht. Het zijn geen vier identieke klokken. Ze onderscheiden zich in moeilijkheidsgraad. De eenvoudigste klok toont de 12 getallen (uren) in vier verschillende kleuren. Dan heb je een klok met 12 zwarte getallen. Vervolgens eentje waar enkel de 3, 6, 9 en 12 op voorkomen (met telkens twee stippen tussenin) en tenslotte heb je ook nog een klok met Romeinse cijfers. Tussen alle uren staan 5 stippen of streepjes om eventuele seconden aan te duiden. De wijzers zijn groot en stevig en kunnen makkelijk gedraaid worden.
Ravensburger bewijst met dit spelmateriaal dat ook het begrip ‘tijd’ op een speelse manier kan ingeoefend worden.