Zèrtz 1999

Zèrtz is het derde project uit de reeks abstracte bordspellen van de Antwerpenaar Kris Burm.
Het heeft iets heel bijzonders. Alleen al het opstellen van het materiaal is een vrij unieke ervaring. Je moet 37 ronde schijven tot een zeshoek samenschuiven. Die vormen dan het speelbord waarop knikkers geplaatst of verwijderd worden.
21 knikkers liggen je ter beschikking: 5 witte, 7 grijze en 9 zwarte. Wordt dit Abalone? Helemaal niet!
Het doel van het spel is om een bepaald aantal knikkers te bemachtigen: ofwel 3 witte, ofwel 4 grijze, ofwel 5 zwarte, ofwel 6 of meer knikkers (maar dan minstens 2 van elke kleur). Wij hebben altijd al een zwak gehad voor spellen met verschillende doelen om te winnen, maar dit bordspel is echt heel knap.
Wie aan de beurt komt, legt ofwel een knikker op een schijf en verwijdert vervolgens een tegel, of slaat één of meerdere knikkers.
Bij de eerste mogelijkheid kies je uit de knikkers die nog over zijn in de voorraad en plaatst die op een schijf naar keuze om vervolgens een niet bezette schijf vanaf de rand van het speelbord te verwijderen. Hierdoor wordt het speelveld steeds kleiner en kleiner. Kies je toevallig een schijf uit waardoor één of meerdere andere schijven geïsoleerd liggen van de rest van het bord dan mag je de knikkers die er eventueel op liggen, pakken.
Kies je voor de tweede mogelijkheid dan probeer je met een knikker in het speelveld andere knikkers te slaan zoals bij het damspel. Je moet slaan als je dat kan. De kleur van de knikkers speelt geen enkele rol (tenzij voor het uiteindelijke speldoel).
Wie het eerst één van de doelen bereikt, wint dit knap denkspel. Zèrtz zal niet vervelen. Elke partij is weer anders. Dit is zo’n spel waarbij je meteen beslist om nog een partij te spelen. Knappe en functionele uitvoering. Hoort thuis op dezelfde tafel waar b.v. Quarto reeds jaren gasten uitnodigt tot een spannend duel.