Adel Verpflichtet 1990

Dit bluf- en strategiespel is zeker een van de beste - volgens sommigen zelfs het allerbeste - binnen het genre... Wie hiervan houdt, beleeft zeker 90 minuten dol plezier aan dit spel!
Twee tot vijf lords (spelers) proberen zo ver mogelijk op te klimmen langs de ladder van de adellijke roem door het verzamelen van allerlei voorwerpen om er dan ‘ten gepaste tijde’ mee uit te pakken. Wie uiteindelijk de verste (= beste) plaats kan innemen aan de feesttafel, wint.
Telkens opnieuw moeten alle spelers tegelijkertijd beslissen ‘waar’ ze de volgende speelbeurt willen opduiken: ofwel in het veilinghuis, ofwel in het kasteel. Zijn de keuzes bekend, dan moet elke speler nog de rol bepalen waarin ze op die plaats opduiken. Wie naar het veilinghuis trok, komt eerst aan de beurt. Zullen ze daar meedingen naar het hoogste bod om op die manier hun collectie uit te breiden of sturen ze een dief op pad om met het geboden geld te gaan lopen? Vaak is dit een verscheurende keuze want enerzijds kan alleen de speler met het hoogste bod iets aankopen en anderzijds valt er niets te stelen als er twee of meer dieven op hetzelfde moment opduiken.
Wie naar het kasteel trok moet zelfs kiezen uit drie mogelijkheden! Hou je een tentoonstelling van (een deel van) je verzameling om op die manier op te vallen en roem te verzamelen? Goed, maar dan loop je het gevaar dat er één of meer dieven
het op je verzameling gemunt hebben. Uitgespeelde diefkaarten mogen nl. in elke tentoonstelling die op dat moment gehouden wordt een willekeurige kaart kiezen. Wil je de held uithangen, dan kun je ook nog als detective opduiken. Zij zijn enkel nuttig als er minstens één dief te bespeuren valt. Ook op die manier kun je roem vergaren.
Je voelt het al: steeds opnieuw sta je voor een moeilijke (?) keuze. Je moet een verzameling opbouwen om roem te vergaren. Doe je dit legaal (via het veilinghuis) of door diefstal (in het kasteel)? Heb je nog geld genoeg of stuur je een dief naar het veilinghuis? Stel je tentoon dan verdwijnt er misschien een deel van je zorgvuldig (?) opgebouwde verzameling. Als detective ga je wel vooruit maar groeit je verzameling niet aan. Deze en andere vragen houden je voortdurend bezig en maken het spel - vooral op psychologisch vlak - erg interactief.
Met ‘Adel Verpflichtet’ bewijst Klaus Teuber dat hij een heel veelzijdige spelauteur is. Het spelmechanisme is oerdegelijk en verloopt uitermate gesmeerd. Als speler heb je zogenaamd alles onder controle. Veel hangt natuurlijk nog af van hoe goed je je tegenstanders kunt inschatten...
Zonder meer: een pareltje!