Sternsammler (Sterren verzamelaar) 2007
Categorie:
Uitgever:
Auteur:
Land van oorsprong:
Beschikbare talen:
Bron:
Wie verzamelt de meeste gouden en zilvermunten door het Sterrenmeisje via een dobbelsteen onder de sterrenpoorten te brengen?
Omschrijving
Bron: Spellenlab
Een heus 3D-speelbord wordt in elkaar geknutseld. Bij het aanbrengen van de vier hemelbanen vraagt elke ouder zich af “Hoe lang zal dit materiaal meegaan?”. Niet alleen de aanhechting op de centrale toren lijkt me broos. Maar hoe zullen die lange kartonnen armen standhouden? Een kleine zoektocht op internet bevestigt ons vermoeden. Veel ouders rapporteren gekraakte en afgescheurde armen. De rest oogt nochtans heel fraai: prachtige buidels, houten speelfiguur en grote looptegels.
Over elke hemelbaan rollen gouden (en zilveren) munten naar het uiteinde. Dit uiteinde staat over een poort op één van de 12 tegels in vier kleuren. Het sterrenmeisje start op een tegel naar keuze. Een speciale dobbelsteen bepaalt waar ze heen loopt: ofwel naar het dichtst bijzijnde veld van dezelfde kleur of meteen onder de volgende sterrenpoort.
Bij het lezen van de spelregels raak je ontmoedigd. Hoe is het mogelijk om zo’n schitterend spelmateriaal te ontwikkelen dat niet stevig genoeg is? En hoe is het mogelijk dat Wolfgang Kramer zijn naam verbindt aan een zo banaal parcours- en verzamelspelletje?
Enfin. Wie aan zet is, dobbelt en verplaatst het Sterrenmeisje naar het eerstvolgende veld van die kleur of naar de eerstvolgende poort. Staat het wicht onder de toren dan mag je de munten in de bovenzwevende arm een duwtje geven zodat die in haar “schoot” vallen. Die munten stop je dan in je schitterende buidel. Na je beurt moet je nog een munt in een arm naar keuze rollen. Wie de meeste munten kan verzamelen, wint het spel, maar dat had je waarschijnlijk al door.
That’s it. Redelijk banaal. Dobbelen, verplaatsen en opvangen. Dat opvangen mag je soms letterlijk nemen, want de munten rollen af en toe niet doorheen de opening bovenaan de poort maar eenvoudig naast de hemelbaan over de tafel op de grond...
Waarom Haba op de doos de volgende zin plaatst, hebben we nog niet kunnen achterhalen: “Dieses Spiel fördert Rollenspiel und erkennen und benennen von Farben und Symbole”? Redelijk misleidend als je het ons vraagt!
Over elke hemelbaan rollen gouden (en zilveren) munten naar het uiteinde. Dit uiteinde staat over een poort op één van de 12 tegels in vier kleuren. Het sterrenmeisje start op een tegel naar keuze. Een speciale dobbelsteen bepaalt waar ze heen loopt: ofwel naar het dichtst bijzijnde veld van dezelfde kleur of meteen onder de volgende sterrenpoort.
Bij het lezen van de spelregels raak je ontmoedigd. Hoe is het mogelijk om zo’n schitterend spelmateriaal te ontwikkelen dat niet stevig genoeg is? En hoe is het mogelijk dat Wolfgang Kramer zijn naam verbindt aan een zo banaal parcours- en verzamelspelletje?
Enfin. Wie aan zet is, dobbelt en verplaatst het Sterrenmeisje naar het eerstvolgende veld van die kleur of naar de eerstvolgende poort. Staat het wicht onder de toren dan mag je de munten in de bovenzwevende arm een duwtje geven zodat die in haar “schoot” vallen. Die munten stop je dan in je schitterende buidel. Na je beurt moet je nog een munt in een arm naar keuze rollen. Wie de meeste munten kan verzamelen, wint het spel, maar dat had je waarschijnlijk al door.
That’s it. Redelijk banaal. Dobbelen, verplaatsen en opvangen. Dat opvangen mag je soms letterlijk nemen, want de munten rollen af en toe niet doorheen de opening bovenaan de poort maar eenvoudig naast de hemelbaan over de tafel op de grond...
Waarom Haba op de doos de volgende zin plaatst, hebben we nog niet kunnen achterhalen: “Dieses Spiel fördert Rollenspiel und erkennen und benennen von Farben und Symbole”? Redelijk misleidend als je het ons vraagt!
Vormingen