Alle meine Gefühle 2009

39 kaarten tonen 3 keer een reeks van 13 gevoelens: een kijkt woedend, beledigd, verliefd, treurig, angstig, gelukkig, vrolijk, onwel, verveeld, walgend, trots, verrast of ontzet. Elke kaart heeft voor het gemak een nummer van 1-13.
Voor het eerste spel worden die 13 verschillende gelaatsuitdrukkingen eens goed bestudeerd. Vooral jongere kinderen hebben met bepaalde begrippen problemen. Daarna worden de 39 kaarten goed gemengd en krijgt elke speler 6-8-10 kaarten naargelang een spel met 5-4-3 spelers. Bovendien krijgt elke speler een overzichtskaart waarop de 13 verschillende gevoelens nog eens staan afgebeeld.
Tijdens elke ronde van het spel legt elke speler een eigen handkaart verdekt bij zijn linkerbuur. Daarna neemt elke speler de kaart die hem aangeboden werd in de hand.
Heeft iemand een set van drie gelijke kaarten dan roept hij "Stop!" Het spel wordt eventjes onderbroken. Die speler bestudeert deze set en moet nu met zijn gezicht het gevoel op die kaarten uitdrukken. Hij mag niets zeggen en mag zijn handen niet gebruiken. Zijn medespelers bestuderen zijn gelaatsuitdrukking aandachtig.
Zijn linkerbuur mag eerst raden, eventueel gevolgd door weer diens linkerbuur (als de vorige speler het verkeerd voor had). Dit gaat zo door totdat ofwel iemand het correcte gevoel kan raden of totdat iedereen één poging heeft gedaan. Wie het gevoel goed kon raden, krijgt een van de drie kaarten van de set van de speler aan beurt. De uitbeelder krijgt de twee andere kaarten. De gewonnen kaarten moeten de spelers onder hun overzichtskaart schuiven. Bij het einde van het spel, zijn die kaarten 1p waard.
Heeft geen enkele speler het gevoel kunnen raden, dan krijgt de uitbeelder slechts één kaart als beloning. De twee andere kaarten gaan dan uit het spel.
De speler die de set had, neemt vervolgens een extra kaart van de voorraadstapel in de hand (ook als niemand het gevoel kon raden).
Als na het opnemen van de kaarten niemand een set van drie gelijke kaarten bezit, wordt er gewoon verder gespeeld totdat iemand "Stop" roept.
Einde van het spel
Als de voorraadstapel op is en iemand minder dan drie handkaarten bezit, eindigt het spel. Iedereen telt de kaarten onder zijn overzichtskaart. De speler met de meeste punten, wint het spel.
Commentaar
Enkele van die 13 gevoelens zijn moeilijker uitbeeldbaar. Die moeten vooraf extra aandacht krijgen. Er zijn weinig spellen op de markt waarbij kinderen gevoelens leren ontdekken. Het basismechanisme van dit spel, lijkt op een kruising tussen Zwarte Piet en Kwartet. De puntentelling is echter wel innoverend.
In schoolverband mag dit doosje zijn plaats opeisen.