Kleuteruniversiteit: Weidestrijd
Categorie:
Uitgever:
Land van oorsprong:
Beschikbare talen:
Herkomst:
aankoop VIVES
Bron:
Coöperatief renspel: wij zijn de hond en willen de schapen vangen voor ze zich kunnen verschuilen in hun stal.
Omschrijving
Bron: Spellenlab
De hond staat in zijn hok, drie plaatsen voor de schapen, die in de weide starten.
Er is een gedekte stapel kaartjes. Eén voor één draaien we een kaart om.
Is het een stukje van de weide, dan leggen we die naast het vakje van de schapen. En we plaatsen ze erop, zo komen de schapen iets dichter bij hun stal.
Is het een voorwerp, dan zorgt dit voor een hindernis voor de schapen. Er staan een aantal kleine pootafdrukken in de hoek. De hond mag zoveel stapjes vooruit.
Bij het plaatsen van de hindernis, moet er nog altijd een weg mogelijk blijven voor de schapen.
Komt de hond op het vakje van de schapen, dan winnen de spelers.
Komen de schapen sneller in hun stal aan, dan verliezen de spelers.
Omdat alle spelers samen spelen, kunnen ze het pas van de schapen langer maken dan nodig. Dat is wellicht niet de bedoeling en zullen we op voorhand afspreken.
Doordat het toeval beslist en er veel hindernissenkaartjes zijn, kan je makkelijk winnen. Zelfs met de tweede variant van de 'botjes' erbij. De botjes lokken de hond weer enkele stapjes achteruit.
In de derde variant wordt gevraagd om de plaats waar de schapen terecht komen te benoemen: dit gebeurt zoals een coördinatenstelsel/matrix, vb. het vakje A3 of B2.
Dit is voor kinderen van 4 jaar nog niet mogelijk door de kennis van de letters/cijfers.
Wanneer dit wel mogelijk is (eerste leerjaar), is het spel dan weer niet meer uitdagend genoeg om de kinderen bezig te houden.
Het heeft enigszins een educatieve waarde, door het gebruik van een matrix/gridsysteem/coördinatenstelsel, maar biedt verder weinig uitdaging of spelplezier, want het gelukt bepaalt hier grotendeels de winstkans.
Er is een gedekte stapel kaartjes. Eén voor één draaien we een kaart om.
Is het een stukje van de weide, dan leggen we die naast het vakje van de schapen. En we plaatsen ze erop, zo komen de schapen iets dichter bij hun stal.
Is het een voorwerp, dan zorgt dit voor een hindernis voor de schapen. Er staan een aantal kleine pootafdrukken in de hoek. De hond mag zoveel stapjes vooruit.
Bij het plaatsen van de hindernis, moet er nog altijd een weg mogelijk blijven voor de schapen.
Komt de hond op het vakje van de schapen, dan winnen de spelers.
Komen de schapen sneller in hun stal aan, dan verliezen de spelers.
Omdat alle spelers samen spelen, kunnen ze het pas van de schapen langer maken dan nodig. Dat is wellicht niet de bedoeling en zullen we op voorhand afspreken.
Doordat het toeval beslist en er veel hindernissenkaartjes zijn, kan je makkelijk winnen. Zelfs met de tweede variant van de 'botjes' erbij. De botjes lokken de hond weer enkele stapjes achteruit.
In de derde variant wordt gevraagd om de plaats waar de schapen terecht komen te benoemen: dit gebeurt zoals een coördinatenstelsel/matrix, vb. het vakje A3 of B2.
Dit is voor kinderen van 4 jaar nog niet mogelijk door de kennis van de letters/cijfers.
Wanneer dit wel mogelijk is (eerste leerjaar), is het spel dan weer niet meer uitdagend genoeg om de kinderen bezig te houden.
Het heeft enigszins een educatieve waarde, door het gebruik van een matrix/gridsysteem/coördinatenstelsel, maar biedt verder weinig uitdaging of spelplezier, want het gelukt bepaalt hier grotendeels de winstkans.
