Bron: Spellenlab
Tantrix werd in 1987 door de geoloog Mike McManaway bedacht. Sindsdien beheerst dit spel zijn doen en laten. Bij het verschijnen van dit spel had hij nooit kunnen denken dat bijna 20 jaar later dit spel nog steeds jong en oud bekoort. We kochten recent deze Nederlandstalige editie. De handleiding is voortreffelijk opgebouwd. Het boekje werd voorzien van een extra stevige kaft zodat het niet verslijt tussen de 56 speelstenen in de handige opbergzak.
Tantrix is afgeleid van ‘tangled tracks’ en betekent ‘in elkaar gedraaide lijnen’. Tantrix zelf is een spel voor 2 tot 4 personen maar de auteur raadt iedereen aan eerst een viertal verkennende oefeningen uit te voeren alvorens met het echte werk te beginnen.
Tantrix bestaat uit 56 zeshoekige speelstenen waarop blauwe, groene, rode en gele lijnen door elkaar kronkelen. Elke speelsteen draagt op de rugzijde een nummer van 1 tot 56 waardoor het makkelijker wordt om bepaalde oefeningen en puzzels uit te proberen.
Bij het eigenlijke strategiespel probeer je zoveel mogelijk punten te scoren. Eerst worden de stenen goed door elkaar geschud en iedereen kiest een kleur uit. Dan krijgt elk 6 stenen en legt die goed zichtbaar voor zich neer. De startspeler kiest een eigen steen en legt die open in het midden van de tafel. Hij neemt direct een nieuwe tegel uit de voorraad bij.
Vervolgens voert elke speler na elkaar de volgende handelingen uit.
1) Indien mogelijk moet de speler die aan beurt komt eerst en vooral een ruimte begrensd door drie naast elkaar liggende zeshoekige tegels opvullen. Indien daardoor weer dergelijke opvulruimtes ontstaan, moet je die direct opvullen met stenen uit de eigen voorraad (indien mogelijk). Telkens als een speler een tegel uit zijn voorraad plaatst, moet hij onmiddellijk een nieuwe uit de buidel nemen zodat elke speler op gelijk moment van het spel steeds zes tegels ter beschikking heeft.
2) Daarna moet de speler aan beurt één eigen nieuwe tegel plaatsen. De algemene ‘gouden’ regel is dat elkaar rakende lijnen steeds in eenzelfde kleur moeten zijn. Hierbij gelden een drietal beperkingen zolang er nog tegels in de buidel zitten. Je mag geen enkele tegel plaatsen die een open ruimte vormt waarop drie lijnen van eenzelfde kleur eindigen. Er mag nooit een open ruimte gemaakt worden van meer dan drie tegels. En je mag geen tegels plaatsen aan bezette kanten (dit zijn zijden van naast elkaar liggende tegels waarbij de bovenste een open ruimte vormt).
3) Na het leggen van de eigen tegel moet de speler controleren of er opvulruimtes ontstaan zijn en of hij die met zijn eigen tegels kan opvullen.
Zodra alle tegels op tafel liggen, volgt de afrekening. Bij elke speler wordt naar de grootste ketting of lus gekeken. Het aantal segmenten bepaalt het aantal zegepunten, waarbij de punten bij een lus verdubbeld worden.
Het spelregelboekje geeft verder nog heel wat aanwijzingen en tips, samenvattingen, overzichten en oefeningen in opklimmende moeilijkheidsgraden zodat wie dit spel koopt zich geen moment meer kan vervelen.
Het materiaal voelt heerlijk aan. De kleuren onderscheiden zich heel duidelijk en de variaties aan spelregels zijn aangenaam. Wie meerdere sets koopt, kan nog veel meer puzzelplezier hebben.
Je eerste indruk voelt aan als een domino, maar je voelt al vlug aan dat dit legspel van een totaal andere orde is. Bijna 20 jaar na de eerste editie bekoort dit spel me nog steeds. Ik beschouw het dan ook als een klassieker binnen de abstracte verbindingsspellen.
Op het internet (www.tantrix.nl) kan je online spelen, klassementen bijhouden en tips en ervaringen uitwisselen met andere spelers. Tevens kunt u verkoopadressen zien en eventueel rechtstreeks bestellen.
Wie dit spel in de klas wil introduceren, moet zeker de 'SchoolTrantix' gids ophalen op bovenvermelde website.