Frank's Zoo 2003

60 fraai getekende kaarten worden onder de spelers verdeeld. Hierop staan 5 keer 11 verschillende dieren getekend inclusief de dieren waarvoor dit beestje moet oppassen. Er geldt immers een strikte rangorde tussen die 11 dieren: zeerobben worden b.v. door ijsberen en walvissen geslagen. Olifanten slaan vossen, die zelf egels slaan. Maar olifanten slaan geen egels. En vanzelfsprekend slaat een muis een olifant!
Een speler start het spel door één of meerdere gelijke kaarten uit te spelen. Wie volgt, moet de vorige combinatie verhogen. Ofwel leg je een gelijk aantal dieren uit die het vorige dier slaan. Ofwel leg je hetzelfde dier af, maar dan één meer dan de vorige slag. Dit principe ruikt een beetje naar de klassieker Dalmuti. Maar doordat er geen absoluut hoogste kaart is (het sterkste dier is opnieuw zwak voor het kleinste) kan heel de keten opnieuw kan opstarten.
Wie het eerst al zijn kaarten kan uitspelen, krijgt de meeste punten. De anderen volgen met steeds minder punten en de laatste krijgt helemaal niets. Amusant.
Totdat je de spelregels verder leest. Vanaf de tweede ronde worden er coalities gevormd. Bij 6 spelers b.v. speelt de op dat moment 1ste speler met de 4de, de 2de met de 5de in rang en de 3de met de 6de. De laagst geplaatste speler start de ronde. De zwakste speler per duo mag zijn partner om hulp vragen als hij te weinig kaarten van een bepaald dier heeft om het bod te verhogen. Indien zijn partner de nodige kaarten kan bijleggen dan mag dit nu gebeuren. Nadat de voorlaatste speler zijn kaarten kon uitspelen, eindigt de ronde opnieuw. Elke individuele speler krijgt zijn punten + die van zijn partner. Maar wie 2 of meer leeuwen in zijn slagen heeft, krijgt punten bij. En wie minstens één egel in bezit heeft, verliest 1 punt. Als de laatste speler nog leeuwen in zijn hand heeft, dan verliest hij 1 punt per leeuw.
Zo gaat het spel ronde per ronde verder met steeds wisselende partners. Zodra twee spelers minstens 19 punten hebben, eindigt de partij. Wie dan de meeste punten heeft, wint dit uiterst knap kaartspel.
Zoff im Zoo is een zeer interactief troefkaartspel dat de vergelijking kan doorstaan met Karrierepokers en Dalmuti-varianten. De auteurs bevelen zelf aan om het spel met 4 of 5 spelers te spelen. Dat klopt. Bij dit spelersaantal heb je genoeg mogelijkheden om bij je beurt iets te forceren. De kaarten zijn schitterende getekend (typisch Doris Matthäus) en functioneren zeer goed.