Bron: Spellenlab
Sunny Day doet op het eerste zicht denken aan Rimini, een spel uit de jaren 80 waarbij je vierkante kaartjes met zonnekloppers moet aanleggen. Bij het lezen van de spelregels merken we dat er bij dit spel heel wat meer bij komt kijken, maar we konden toch even genieten van een nostalgiemomentje.
Bij aanvang van het spel worden 30 tegels in een rooster van 5x6 gelegd. Elke speler ontvangt ook 2 tegels. De rest van de tegels vormen een verdekte stapel. Wie aan de beurt is, legt een tegel uit de voorraad aan bij het rooster. Minstens 1 tekening op de tegel moet aansluiten bij een tegel die op tafel ligt. Elke tegel die aansluit, mag de speler vervolgens van de tafel nemen. De pas gelegde tegel blijft op de tafel liggen. Kon je daarnaast de tekening van een ijsje of zonnetje vervolledigen, dan krijg je een bonusfiche op de koop toe. Vervolgens maken de spelers combinaties met de eigen gewonnen tegels, in hun eigen ‘gebied’. Tegels waarmee geen combinatie gemaakt wordt, verdwijnen uit het spel. De winnaar is degene die de meeste punten scoort met tegels en afgewerkte tekeningen in het eigen gebied met de bijgetelde bonusfiches.
Wat op het eerste zicht een heel eenvoudig spelletje leek, blijkt toch een spel met redelijk wat denkwerk. De spelregels zijn héél eenvoudig, maar de spelers moeten echt strategisch te werk gaan bij het leggen van een tegel, want zowel de locatie van die nieuwe tegel, als de tekeningen die men nodig heeft voor het eigen gebied zijn belangrijk. Een speler moet als het ware vooruitdenken in verschillende fases. Het spel daagt dus uit.
De doos nodigde ons op het eerste moment niet echt uit. De tekeningen op de kaartjes zijn ook eerder kleuterachtig, terwijl het spel pas vanaf 6 jaar gespeeld kan worden, maar bij het spelen blijken de eenvoudige symbolen het spel wel heel gebruiksvriendelijk te maken. Wij hebben het graag gespeeld. Een snel spel, met uitdaging voor jong en oud.
Contactscholen:
- leuk spel, je kan veel variëren afhankelijk van de leeftijd van de spelers
- niet alle kanten moeten passen, dat is soms moeilijk, voor sommige spelers is dat vervelend. Het is een proces om dat te leren loslaten, het went wel.
- Kinderen in tweede leerjaar denken nog niet strategisch
- Materiaal is klein, valt af en toe op de grond, er waren discussie bij het punten tellen
- Heel leuk spel: zowel in een 2de als in een 5de leerjaar. Viel echt in de smaak.
- BuO groep 4 (niveau 2de lj): ze kunnen het zelfstandig spelen. Viel heel goed in de smaak.
- 3de leerjaar: dit spel werd veel uitgekozen. Hadden zelf door dat ze best 3 aansluitingen maken omdat ze dan meer punten krijgen.
- Heel ander concept: je maakt je eigen spelbord voor je.
- 3de kleuter: zeer mooi spelmateriaal en een uitdagend voor de sterke derde kleuter.
- Het spel blijft spannend tot het laatste moment door de puntentelling op het einde.