Haas en Schildpad 2000

Deze heruitgave van een heuse klassieker roept heel wat herinneringen op. Het oorspronkelijke spel uit 1979 is de hoofdverantwoordelijke voor mijn uit de hand gelopen hobby.
Op een avond tijdens een weekendtrip met een bevriend koppel, dook dit spel op tafel. Wat er eerst uitzag als een veredeld ganzenbord, bleek een uiterst geraffineerd tactisch spel te worden, waarbij de kansfactoren tot een minimum herleid werden, zelfs compleet wegvielen als je daar voor koos. Want, stel je voor voor die tijd, er waren geen dobbelstenen om je pion te verplaatsen en elke speler mocht zelf kiezen hoe ver hij zijn pion wilde verzetten in dit start-doel-spel.
Elke speler start het spel met een voorraad wortelen (65) en 3 slakaarten. Wie één veld vooruit wil, levert één wortel in, wie 2 velden wil opschuiven, geeft 1+2=3 wortelen af. Vijf velden betekent een verbruik van 1+2+3+4+5=15 wortelen. Omdat het parcours 63 velden lang is, zal een matig tempo van 2 velden per beurt toch nog 96 wortelen kosten! En die heb je niet! Je moet dus tijdens het spel aan bijkomende wortelen zien te komen. Dat gaat als volgt: wie onderweg stopt op een cijferveld (b.v. de 3) en bij zijn volgende beurt effectief dan op de 3de positie staat, krijgt 3x10 wortelen bij. Een '1' veld brengt maar 10 wortelen op en een '6' veld overspoelt je met 60 verse wortelen. Wie dus traag (schildpad) speelt, krijgt veel extra wortelen en verbruikt er niet te veel. Wie hard (haas) loopt en daardoor steeds voorop ligt, verbruikt heel wat en krijgt weinig bij. Wie vrijwillig achteruit loopt (zeer origineel bij een racespel) naar een schildpadveld, ontvangt het tienvoud aan teruggekeerde velden. Wie zijn pion verplaatst naar een haasveld, moet dobbelen en, rekening houdend met zijn huidige positie, kijken op een tabel wat er hem te wachten staat. Dat kunnen positieve gebeurtenissen zijn, maar ook negatieve. Maar je mag zeker niet klagen, want niemand verplichtte je om op dat veld te eindigen...
Onderweg moet je verplicht drie keer een beurt overslaan op een slaveld om je drie slaatjes op te eten, anders kan je niet winnen.
Het parcours toont ook nog wortelvelden, waar je een beurt kan blijven staan om wortelen bij te krijgen of af te geven. Waarom zou je in dit spel wortelen willen afgeven? Heel eenvoudig. Wie als eerste wil aankomen, mag immers niet meer dan 10 wortelen nog in bezit hebben. De tweede mag er nog 20 ter beschikking hebben,... Je moet dus heel goed plannen hoe je aan extra wortelen kan komen, hoe ver je er mee kan lopen en hoe je over nog net voldoende wortelen kunt beschikken in de eindfase.
999 Games heeft er terecht goed aangedaan om deze klassieker terug op de markt te brengen. Franz Vohwinkel heeft het speelbord en de kaarten opnieuw getekend. Alle velden zijn genummerd van (start) 63 tot (doel) 1 zodat iedereen meteen ziet hoeveel velden nog moeten afgelegd worden. In de oorspronkelijke uitgave van Ravensburger stonden die nummers oplopend. Een ander - belangrijk - verschil met de oudere versie zijn de gebeurtenissen nadat je op een haasveld stopt. Vroeger trok je een kaart, nu dobbel je en bekijk je je resultaat in een tabel. Naargelang je positie weet je nu dat je meer kans maakt op een positieve gebeurtenis als je achterop komt. Wie ook hier voorop wil lopen, maakt meer kans op niet zo'n leuke situaties.

Foto's: Wilma's Spellen en Puzzels